رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
آذر ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« آبان   دی »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930  
مسئول انجمن هنرهای نمایشی بوکان خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی:

برای وضعیت نابسامانمان چارەایی بیاندیشید تا تیشه به ریشەمان نرسیده است

 

به گزارش بینەر، مسئول انجمن هنرهای نمایشی شهرستان بوکان در اعتراض به وضعیت نامطلوب مدیریت فرهنگی این شهرستان نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر کرد. متن نامه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

جناب آقای دکتر سید رضا صالحی امیری

با سلام

 بعنوان یک عضو انجمن هنرهای نمایشی ایران و مسئول شعبه این انجمن در شهرستان بوکان زبانم قاصر است از گفتن تهنیت وتبریک به خاطر مسئولیتی که به عهده گرفته اید. چرا که خوب می دانم نهادی که به شما واگذار گردیده است مانند حال هنرمندان نمایش و علی الخصوص مناطق محرومی چون شهر بوکان  بسیار بد وخراب است. تاریخ نمایش در این شهرستان گواه خوبی است بر این ادعا و حال این روزها و سرنوشت فرهنگ و هنر در این شهر.  

آقای وزیر! 

اینکه چهار گوشه و موقعیت جغرافیای شهر کوردنشین بوکان کجاست و مفاخر و مشاهیر و ادبا و هنرمندانش چه کسانی بوده اند و هستند، اوراق زرین تاریخ خود شاهد و سخن می گوید.

با تغییر ات بوجود آمده در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بسیار امید داریم که نا امیدی ما را به امید مبدل کنید و با اعزام کارشناسانی برای ارتباط با هنرمندان واصحاب فرهنگ  این شهر، برای وضعیت نابسامان مان چاره ایی بیاندیشید تا تیشه به ریشه مان نرسیده است.

شهر بوکان، زمانی بنام شهر عروس فرهنگ و هنرشهره خاص و عام بود. شهر باسوادترین اساتید و شاعران و ادیبان و هنرمندان و موسیقیدان و خطاطان و کاتبان روزگار خود بود. اما حالا باورکنید که حالمان خیلی خراب است. اداره امور هنر و فرهنگ و ارشاد بعلت تصمیمات و تک‌روی‌ها و ناکارآمدی‌ها و تداخل جریانات سیاسی تنها بدست یک یا دو نفر انجام می شود که نه تخصص کافی آن را دارند و نه  به اهل  فن می سپارند که با حواشی تأسف‌برانگیزی همراه است.  

هیچ مسئولی در این شهر  به فکر کیفیت و ارتقا سطح  فرهنگ و هنر نیست، بلکه نگرانی شان بیشتر در این است که مبادا در جایی از این نکته  سخنی به میان آید و انتقادی انجام شود که به دقیقه نخواهد کشید بیانیه ها وحمایت ها و برملا کردن نامه ها و مصوبه ها و عکس وگزارش از جلسات خصوصی شان که نیت کرده بودند به ما هم فکر کنند و از بودجه فرهنگ و هنر هم به صندوق صدقات ما سکه ای بیاندازند.

باور بفرماید بنده  هنوز زنده ام و می توانم سوگند بخورم که اینجانب با ۳۶ سال سابقه و بعنوان عضو هیات کارشناس امور ارزشیابی  و تصویب امور هنرهای نمایشی و مسئول انجمن هنرهای نمایشی شعبه بوکان بزرگترین رقم نجومی حقوق در مقایسه با دیگر دوستانم در این سمت برای یکسال ۱۸۰ هزار تومان دریافت کرده ام  و همکاران هیات بازبینی و ارزشیابی هنرهای نمایشی درمهاباد هرکدام برای یکسال ۷۹ هزار تومان دریافت می کنند.   

جناب آقای وزیر ، باور بفرماید که تنها سالن آمفی تئاتر شهرستان بوکان به گروههای بیزنس و پنبه فروش و نخود چی با مجوز و بدون مجوز برای خالی کردن جیب جوانان اجاره داده می شود و از تمرین و استفاده گروههای هنری در آن ممانعت می شود.

برای اجرای یک ساعت از برنامه ها ی موسیقی  و هنرهای نمایشی  هفتاد خوان رستم را هفتاد بار، با هزینه خود هنرمندان طی می کنیم  و در آخرین دقایق پس از صرف ماه ها وقت و هزینه لغو می شود.

برای رونمایی از آثار وکتابهای نویسندگان با هزینه های خود باید چه روزهای دوندگی داشته باشیم و در نهایت با توهین وتهمت و سرخوردگی از طرف اداره مربوطه و مسئولین روبرو می شویم.

هنرمندان و نویسندگان دلسوز که هنوز برای پیشرفت وآبادانی شهر وجدان کاری دارند با هزینه شخصی خودشان و بعد از ماه ها تلاش  با برخورد بی تفاوت و تحقیر آمیز مسئولین  مربوطه روبرو هستند.

اما برای کسانی که این مسئولین می خواهند، بدون کارشناسی  و حتی اطلاع هیات ارزشیابی با پرداخت هزینه های بالا همه چیز برای اجرای  برنامه های جنگ و شو جوک گویی مهیا است و قدرتی مافیایی  که به هیچ اصولی پایبند نیست برای نابود کردن و منزوی کردن فرهنگ و هنر در این شهرستان بصورت عمدی و یا سهوی تلاش می کنند. 

روند رشد فرهنگ و هنر در این شهر به گونه ای که همیشه موضوعی مهم و تاثیرگذار در فرهنگ سازی و پیشرفت این شهر و منطقه بوده است که تاریخ فرهنگ و هنر و زندگینامه مشاهیر و ادبا و هنرمندان شاهد وگواه است. 

با آنکه  هم اکنون نیز بصورت خودجوش توسط هنرمندان و ادیبانی دلسوز بصورت پراکنده فعالیتهای صورت می گیرد اما موازی کاری ها و تداخل  و دخالت کردنها و ضعف مدیریت فرهنگی دستگاه متولی و قدرت مافیایی گروههای غیرمتخصص و دست نشانده این تلاشها را نیز به شکست می کشانند و دیگر هیچ توان و نایی برای ادامه راه نمانده و یا نمی ماند.

هرچند تاریخ عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نظارت بر اداره کل این استان و این شهرستان در گذشته چندان مطلوب از نظر پیگیری و حساسیت فعالیتها و محروم بودن منطقه نبوده است ، اما خواهشمندم در این دوره جدید  ما را هم دریابید و به یاری بشتابید؛ باشد که از فاجعه فرهنگی و فروپاشی اجزای هویت ملی پیش رو جلوگیری شود.  

همه ادیبان و هنرمندان این شهرستان دلبسته به سنت ها و ارزش های انسانی و فرهنگی و اعتقادی جامعه هستند و با درک حساسیت هایی که در قبال فرهنگ و هنر وجود دارد خود را مسئول می دانند و تنها راه تعامل و آبادانی در این حوزه احترام به اصحاب فرهنگ و هنر و شفافیت و ابهام زدایی در ارایه برنامه ها و منصوب کردن افراد کاردان و شایسته در بخش های متولی فرهنگ و هنر در این شهرستان برای بدست آوردن جایگاه واقعی وقانونی آن است  تا فرهنگ و هنر را  از بند بی ادبان و بی هنران رهایی یابد.

درپایان توفیق بی نهایت و روز افزون برای حضرتعالی و توفیق  و صبر و شکیبایی ادبا و هنرمندان برای امانت داری و پاسداری از تاریخ و فرهنگ و هنر شهرستان بوکان را از خداوند متعال خواستارم .

عبدالرحمن عزیزی

عضو  انجمن هنرهای نمایشی شهرستان  بوکان

شانزدهم آذرماه هزاروسیصد ونود وپنج

شایان ذکر است تنها در طول دو ماه گذشته این چندمین اعتراض هنرمندان علنی هنرمندان بوکان به وضعیت مدیریت فرهنگی این شهر است. 

بینەر به زودی سعی خواهد کرد گزارشی تکمیلی در این خصوص تهیه نماید تا زوایای این اعتراضات برای مخاطبان بیشتر آشکار شود.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2632
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: