رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
بهمن ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« دی   اسفند »
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  

 به گزارش بینەر در اقدامی انسان دوستانه و مردمی برخی از هنرمندان از همه فعالان عرصه ی فرهنگ و هنر درایران دعوت کردند هم راستا با سایر نهادهای مدنی و کانون های اجتماعی ایران، حملات اشغالگرانه ی ترکیه را بر علیه مردم عفرین محکوم نمایند. متن این فراخوان به شرح زیر است. حدود دو هفته […]

 به گزارش بینەر در اقدامی انسان دوستانه و مردمی برخی از هنرمندان از همه فعالان عرصه ی فرهنگ و هنر درایران دعوت کردند هم راستا با سایر نهادهای مدنی و کانون های اجتماعی ایران، حملات اشغالگرانه ی ترکیه را بر علیه مردم عفرین محکوم نمایند. متن این فراخوان به شرح زیر است.

حدود دو هفته است که ارتش ترکیه با همراهی گروهی موسوم به ارتش آزاد سوریه که جماعتی تکفیری و وابسته به گروههای جهادی هستند با انواع سلاح سنگین و هواپیما کانتون عفرین را مورد حمله و تجاوز قرار داده اند. دلیل واهی اردوغان برای این اقدام دفع خطر از مرزهای ترکیه و ایجاد منطقه امن مرزی برای جلوگیری از ورود به قول او تروریستهاست. حال آنکه همه آگاهند که نیت ترکیه تنها و تنها ضربه زدن به دست آوردهای کوردهای روژئاواست، از همین رو ایشان را تروریست می خواند. همگان آگاهند که نیروهای اروپایی داعش از چه طریقی و از چه کشوری به راحتی خود را به سوریه می رساندند. در این بین سکوت مرگبار جهانی دست ترکیه را در انجام هر جنایتی باز گذاشته. همه به خوبی به یاد داریم که مقاومت کوبانی نیز ابتدا با چنین سکوتی روبرو بود اما پشتیبانیهای گسترده نهادهای مردمی، چهره های مدنی، سیاسی، هنری، ورزشی و … و دعوت از نهادهای بین المللی بالاخره صدای مقاومت کوبانی را به گوش همگان رساند. تفاوت جنگ کوبانی با عفرین در این است که در کوبانی پیش از تنگتر شدن حلقه محاصره شهر تقریبا تخلیه و خالی از سکنه شده بود، اما عفرین با توجه به اینکه در ۷ سال گذشته و در جریان جنگهای داخلی سوریه جزو معدود مناطق امن و جنگ ندیده محسوب می شد، نه تنها مردم محلی خانه ها و شهر و روستاهایشان را ترک نکردند بلکه پناهی شدند برای جمع کثیری از مردم دیگر نواحی سوریه که به این منطقه پناه آورده بودند، از جمله مسیحیان و علویان برای حفظ جانشان از دست گروههای تکفیری، طوری که جمعیت این منطقه و شهر کوچک عفرین در این مدت چندین برابر شده و به حدود ۵۰۰ هزار نفر رسید. اما اینک مردم عفرین در محاصره کامل هستند، از شمال و غرب توسط ارتش ترکیه، از شرق توسط نیروهای ترکمن و عرب تکفیری مورد حمایت اردوغان و از جنوب توسط النصره _ مورد حمایت ترکیه_  محاصره شده اند. اگر مردم کوبانی پس از ترک شهرشان مورد حمایت حزب دمکراتیک خلقها (ه د پ) و شهرداریهای ئامد (دیاربکر)، ماردین و دیگر شهرهای کوردنشین ترکیه قرار گرفتند, اینک مردم عفرین این فرصت را نیز ندارند و آن نمایندگان و شهردارها همگی در بند هستند و حملات کور و متعدد هواپیماها و توپخانه نیروهای اردوغان بیش از هر کسی، جان مردم بی گناه، زنان و کودکان عفرین و پناه بردگان به این منطقه را تهدید می کند. در حال حاضر به دلیل عدم حضور خبرنگاران و خبرگزاریها و همچنین بایکوت خبری این فاجعه از سوی رسانه های بین المللی، اردوغان با خیال راحت و بی دغدغه به ویران نمودن شهرها و روستاهای کانتون عفرین و کشتار مردم بی گناه می پردازد. طی روزهای گذشته، برخی از نمایندگان کورد در مجلس، تعدادی از روحانیان شهرهای کوردنشین ایران، تعدادی از فرهنگیان، وکلا و فعالین مدنی، تعدادی از انجمنهای مردم نهاد بانه و … طی بیانیه هایی این حمله وحشیانه را محکوم کرده اند. اما سکوت چهره های شاخص هنری و در کل هنرمندان و فعالین عرصه هنر جای تعجب دارد. ناگفته پیداست که انتظار مردم از هنرمندانشان همراهی و همدلی و همچنین متعهد بودن است. چرا که بدون شک بیان اعلام محکومیت و بیان اعتراض به چنین وقایعی از سوی چهرهای هنری بازتاب رسانه ای گسترده تری دارد، همانگونه که پیشتر نیز تاثیر چنین حرکتهایی را در مقاومت کوبانی، زلزله اخیر کرمانشاه و … دیده ایم. این روزها فضای هنری کشور متاثر از جشنواره های موسیقی، تجسمی، تئاتر و فیلم فجر است و مشغولیت هنرمندان قابل درک، اما بی شک در کنار همه مشغولیتها انتظار می رود مسئولیت اجتماعی و مردمی خویش را نیز فراموش نکنند و تا پیش از آنکه بسیار دیر شود و فجایع انسانی در عفرین گسترده تر شود با محکوم نمودن قتلعام مردم و حمایت از دفاع عفرین صدای مردمی شوند که گوش شنوایی برای صدایشان وجود ندارد. بی شک حرکت هنرمندان و اعلام موضع ایشان دیگر اقشار و نهادهای مردمی را نیز به حرکت وا خواهد داشت و باعث شکست سکوت مرگبار بین المللی خواهد شد.
در همین راستا از تمامی هنرمندانی که تمایل دارند صدای فریاد در گلو مانده مردم عفرین باشند با پیوستن به کمپین (حمایت هنرمندان از مردم عفرین) سکوت جهانی در برابر این جنایت بشری را به چالش بکشند.
کیوان فهیمی (فیلمساز)
هژار نورانی (فیلمساز)
شیلان سعدی (فیلمساز)

جهت پیوستن به کمپین نام و حوزه فعالیت خویش را در بخش نظر همین مطلب یا به گروه تلگرامی زیر اعلام کنید.(نیازی به نوشتن ایمیل در نظرات نیست)

  https://t.me/joinchat/BJRpcEfXmHXe835pXgT_9w

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2833
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: