بینەر – هاوار امینی که هفته قبل نمایشگاه ویدئو و نقاشی‌هایش با عنوان «پیاو» در گالری راه ابریشم لاله در تهران به نمایش درآمد به هنرآنلاين گفت: آثار این نمایشگاه در ادامه طرحی بود که در سال هشتاد و هشت به صورت جدی کلید زدم. در آن مجموعه می‌خواستم از پرتره مردهای کرد که در رنج سنی خاصی بین ٥٠ تا ٦٠ بودند عکسبرداری کنم. من این چهره‌ها را با توجه به مذاق و سلیقه خود انتخاب کردم و به سراغ چهره‌های معمولی و خنثی نرفتم و بیشتر تصویر کسانی را ثبت می‌کردم که به عقیده خودم کاراکتر بودند و در بک‌گراند سیمای‌شان داستانی وجود داشت.
امینی گفت: این اتفاق به غیر از این که به نظرم انتخاب خاصی برای خودم بود به من در شناخت و دیدن شهرهایی که نرفته بودم کمک کرد و گرفتن این عکس‌ها برای آرشیو، انگیزه این سفر را در من ایجاد کرده بود و من با قصد دیگری به سراغ این سوژه نرفتم.
وی افزود: من این عکس‌ها را که در مجموع به دو سه هزار فریم رسیده بود طی یک پروژه‌ای پرینت کردم و با ٤٠٠ عدد از این عکس‌ها دیوار اتاقم را که سه‌متری بود پوشاندم. وقتی به هرکدام از این تصاویر به عنوان پرتره‌ای جدا نگاه می‌کردم تفاوت‌هایی در نگاه‌ها و در پوشش آن‌ها بروز می‌کرد.
این هنرمند نقاش گفت: بهار سال گذشته مجموعه نقاشی با موضوع پرتره را شروع کردم که ربطی به آن عکس‌ها نداشت اما در نهایت بر آن پرتره‌های به تصویر در آمده در پس ذهنم تاثیرگذار بودند.
امینی گفت: بعد از دو ماه کار بر روی این پروژه و زمانی که مجموعه نقاشی‌ها تمام شد به این فکر می‌کردم که این آثار برای ارائه چیزی کم دارند. ابتدا در این اندیشه بودم که عکس‌هایم را هم در کنار این نقاشی‌ها به نمایش در بیاورم اما این عکس‌ها خام بودند و مرا راضی نمی‌کردند.
وی اظهار داشت: این اتفاق پس ذهنم بود که تا ویدئویی دیدم که مربوط به یک عروسی در کردستان عراق بود که در سال ١٩٨٥ اتفاق افتاده بود و تصاویر بی‌کیفیت آن عروسی فضایی انتزاعی را به وجود آورده بود. بعد از این بود که بخشی از این ایده قوام پیدا کرد و من تکه‌هایی از این ویدئو را جدا کردم و با تقسیم این تصاویر به دو هزار فریم و پرینت آن‌ها با دست روی هر کدام از این فریم‌ها نقاشی کشیدم و با اسکن این نقاشی‌ها و تبدیل دوباره آن‌ها به ویدئو تکنیکی را به دست آوردم که بسیار در شکل‌گیری این نمایشگاه تاثیرگذار بود.
این هنرمند نقاش گفت: آن ویدئو در واقع سه سال قبل از عملیات نسل‌کشی صدام با نام «انفال» بود که در آن ١٨٢٠٠٠ نفر کشته و ٤٣٠٠ روستا با خاک یکسان شدند و آن روستا جزو اولین روستاهایی بود که در جریان آن عملیات تخریب شده بود و مردمی که در آن فیلم بودند همگی بعد از این اتفاق از بین رفته بودند.
امینی گفت: مخدوش بودن چهره پرتره‌ها و خطوطی که بر روی بوم‌های نقاشی آمده است به نوعی اشاره به این اتفاق دارد و من بیشتر در پی ایجاد یک سوال درباره دلایل به وجود آمدن این حادثه بودم.
وی در مورد نام نمایشگاهش عنوان کرد: «پیاو» واژه ای است با ریشه‌ای چند هزار ساله که در جغرافیای کردستان از ترکیه و عراق تا ایران و بخش‌هایی از لرستان با تفاوت‌هایی جزئی به مرد اطلاق می‌شود. من زمانی که آن پرتره‌ها را عکاسی کرده بودم در فایلی تحت همین عنوان آن‌ها را نگه‌داری می‌کردم و زمانی که ایده این نمایشگاه شکل گرفت و برگزاری آن شکلی جدی به خود گرفت؛ احساس کردم که ساده‌ترین و طبیعی‌ترین نام برای این نمایشگاه است.
نمایشگاه نقاشی _ ویدئو «هاوار امینی» با عنوان «پیاو» از ١٠ تا ٢٠ دی در گالری راه ابریشم لاله در تهران برپا شد. اين پنجمين نمايشگاه انفرادی اين هنرمند كردستانی می باشد.
هاوار امینی سال ١٣٦٠ در مریوان متولد شده است و لیسانس نقاشی را از دانشگاه هنر اصفهان و فوق لیسانس نقاشی را از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرده است.
او همچنین برگزیده سومین جشن عکس دانشجویی دانشگاه هنر اصفهان در سال ٨٧، برگزیده یازدهمین دوسالانه ملی عکس ایران در سال ٨٧ بوده و در نمایشگاه بین‌المللی آرت دوبی ٢٠٠٩ شرکت کرده است.
آنچه كه «پياو» هاوار امينی به ما می گوید!
