تئاتر کُردی بیشتر محتواست تا فرم، بیشتر مفهوم است تا شکل! فرمها قابل شناسایی اند و میتوان به سادگی سرکوبشان کرد اما محتوا یک آرمان است و غیر قابل سرکوب. تئاتر کُردی از لحاظ محتوا چنان سترگ است که به سادگی میتواند فرمها را تبدیل به مفاهیم بنیادین مد نظر خود کند حتا اگر این فرمها متعلق به اقلیم و جغرافیای کردی نباشند و به گمان من در نمایش آنالیز هم، این تبدیل به واقع رخ داده است. متن که ترجمانی از زبان و اندیشه ای دیگر است در روایت صحنه ای خود چنان در تار و پود مفاهیم و المانهای کُردی پیچیده است که گویی از آغاز زیربنا و هویت کُردی داشته است.تلاش آقای حامد محبی به عنوان یک غیر کُرد زبان به سبب تولید یک اثر فرهنگی کُردی ارزشمند و قابل ستایش است و بی شک بعنوان اولین فردی که بی محابا چنین درایتی به کار میگیرد در یادها میماند.نمایش آنالیز تم یکدست و هارمونی خوبی دارد و کارگردان دقیقن میداند که از متن و بازیگر و در نهایت از خود چه میخواهد.موسیقی برای کار ساخته شده است و آنقدر با کارچفت است که حتاپی به سختی شنیده میشود، موجز است و کارگر و چون باریکه ی خونی در لایه های زیرین متن رسوخ میکند و اما آنچه در اینکار بسیارتر نمود پیدا کرده است بازی درخور دو تن از بازیگران کُردزبان شهر است.بازی شان با آن پیشینه و این پشتوانه بسیار سنجیده و قابل توجه است که این هم تسلط و دانش کارگردان در هدایت درست بازیگران را میرساند و هم نشانگر نبوغ و قدرت درونی بازیگرانیست که قرار است زین پس بسیار درخشانتر در قالب نقشهایشان به ظهور درآیند.مجید درویش نژاد و راضیه حاجی پور نوید گر نسلی نو از بازیگران کُردزبان این شهرند که با این اثر نشان دادند که نه تنها چیزی از طراز کیفی بازیگری شهر ارومیه ندارند بلکه حتی میتوانند بسیار فراتر و درخشانتر عمل کنند.
برای تولیدکنندگان تئاتر آنالیز آرزوی روزهای بهتری داریم و امیدواریم تئاتر کُردی در فردای کاری اش بسیار باشکوهتر از امروزش باشد./ولات نیوز