صبح جمعه بعد از کنسرتی که پنجشنبه در کرمانشاه داشتیم، به سمت تهران راه افتادیم و چه مبارک که سفر ما هم‌زمان شد با آمدن «استاد شجریان» به کشور؛ این بازگشت را باید به فال نیک گرفت و هرکدام از ما ایرانی‌ها وظیفه داریم آن را به همدیگر تبریک بگوییم. پس اول از همه من از طرف خودم و گروه کامکارها، بازگشت «خسرو آواز ایران» به سرزمینش را تبریک و تهنیت می‌گویم. از سوی دیگر مانند میلیون‌ها ایرانی که استاد شجریان را می‌شناسند و با صدایش، زندگی کرده‌اند، آرزو می‌کنم و امیدوارم این بازگشت، با سلامتی ایشان همراه شود و هرچه زودتر بتوانند بهبودی لازم را کسب کنند. این آرزو، نه آرزوی من، بلکه آرزوی تمام مردم ایران است که هم‌زمان با بازگشت ایشان به کشور، خبرهای خوشی بشنویم و آن خاطرات تلخ را به فراموشی بسپاریم.
یکی از بزرگ‌ترین خاطرات بد و تلخی که در سال‌های گذشته، نه فقط همراه من، بلکه همراه بسیاری از هنرمندان متعهد ایران بوده و ضربه جبران‌ناپذیری بر ما روا داشته، قطع صدای ایشان از دنیای کنسرت‌ها و رسانه‌های کشور بوده است؛ محروم‌کردن بیش از ٩٥ درصد از ایرانی‌ها از صدای ایشان، ضایعه‌ای بود که اکنون امیدواریم خبر خوش بازگشت‌شان، آب پاکی روی آن بریزد، اگرچه بعید می‌دانم مردم هنردوست کشورم، این رخداد تلخ را هیچ‌گاه فراموش کنند.
«استاد محمدرضا شجریان»، کسی است که آوازها و ترانه‌هایش در دل بیشتر مردم کشورمان جاودانه شده و جاودانه خواهد ماند. زحماتی که ایشان برای مردم این کشور کشیدند، بر هیچ کسی پوشیده نیست و طبعا بسیاری از آمدن چنین چهره‌ای به وطنش، سرشار از شوق می‌شوند.
در این میان فقط یک آرزو می‌ماند و آن‌هم آرزوی شنیدن دوباره صدای این هنرمند ارزشمند از تمام رسانه‌های کشور و از سر‌گیری کنسرت‌های‌شان است. مطمئن هستم عشق مردم ایران به موسیقی، یک عشق جهان‌شمول است و کسی نیست موسیقی ایران را که آمیخته با صوت تلاوت آیات قرآن و ضرباهنگ مراسم‌های مذهبی بوده، دوست نداشته باشد، به همین دلیل روز بازگشت ایشان قطعا روز جشن و سرور مردمی است که با صدای خسرو آواز ایران زندگی کرده‌اند و زندگی خود را ساخته‌اند. سلامت جسم و صلابت صدای ایشان را آرزومندم.
هوشنگ کامکار
منبع: روزنامه شرق