روز گذشته خبری مبنی بر انتصاب دبیر هجدمین جشنواره تئاتر کوردی سقز منتشر شد. ارسطو گویلی، شهردار سقز دارای مدرک دکترای برق، عضو شورای پنجم شهر سنندج و کارمند داتشگاه آزاد اسلامی نامی بود که به عنوان دبیر این دوره از جشنواره تئاتر کوردی سقز مطرح شد. با این حال این انتصاب با حواشی و و اکنش هایی همراه بود.

در روزی که این خبر از سوی برخی از پایگاه های خبری منتشر شد، نه اعضای هیئت مدیره انجمن هنرهای نمایشی استان کردستان و نه پیشکسوتان و هنرمندان سقزی چندان از صحت و سقم موضوع اطلاع نداشتند و حتی برخی آن را شایعه می دانستند. تا جایی که تصویر حکم انتصاب منتشر شد. شاید دلیل ناباوری این افراد، به تلاش چند ساله ی هنرمندان، برای تصدی دبیری جشنواره تئاتر از سوی خود هنرمندان تئانر برمی گردد. به طوری که  از جشنواره ی چهاردهم به بعد همواره یکی از تئاتری های استان و هنرمندان دبیری جشنواره را عهده دار بوده است.

اگرچه دبیری شهردار سقز در سنوات قبل نیز تجربه شده که به نظر می رسد آن نیز به دلیل هزینه کرد شهرداری در آن دوره و به نوعی در یک جریان تعاملی بین هنرمندان و شهرداری سقز چنین تصمیمی گرفته شد، اما این بار با استناد به استوری های چند روز قبل یکی از اعضای ستاد جشنواره هفدهم و از هنرمندان سقز، به نظر می رسد بدهی شهرداری و شواری اسلامی شهر سقز به جشنواره قبل، اعم از دستمزد برگزارکنندگان و یا کمک هزینه ی شرکت کنندگان که هنوز پرداخت نشده مزید علت شده و این پرسش را مطرح کرده که اگر قرار است جشنواره همچنان با مشکل مالی و بدهی ادامه دهد، خود هنرمندان بسیار راحت تر در تعامل با یکدیگر و با پذیرش مشکلات بنا به علاقه ای که به حفظ و برگزاری این جشنواره دارند، این موضوع را حل می کنند و در این صورت چه نیازی به حضوری افراد خارج از جمع هنرمندان برای هدایت و مدیریت جشنواره ی آنان وجود دارد؟

به هر صورت این نکته دارای اهمیت است، که گذراندن هجده دوره از یک جشنواره و حضور افراد نامی و تأثیرگذار منطقه و کشور چه به عنوان شرکت کننده و چه در کسوت برگزار کننده و… جایی برا ی تکرار تجربه های اشتباه باقی نمی گذارد و حتما هم تئاتری ها کوردستانی و هم ماهیت جشنواره تئاتر کوردی به چنان بلوغی رسیده اند که می بایست برای نسل جدید ثمره بخش و رهبر باشند و آغازگر جریان جدیدی شوند، نه آنکه همچنان در پله ی اول این راه طولانی درجا بزنند و همچنان با مشکلات چند ساله دست و پنجه نرم کنند. مشکلاتی که گویا اگر در دوره ای هم حل شود، ضمانتی برای حل آن در دوره های بعدی وجود ندارد.

واقعیت امر این است جنس جشنواره تئاتر کوردی (علیرغم تمام ایرادات و انتقاداتی که حتما به آن وارد است)، از جنس سایر جشنواره ها و رویدادهای هنری و غیر هنری نیست. جشنواره تئاتر کوردی از دل یک نیاز جمعی و خواست هنری هنرمندان شکل گرفته،  از این رو نمی توان برای آن نسخه ای مشابه سایر رویدادها پیچید.

امید می رود تصمیم گیرندگان برای این انتصاب بتوانند پاسخ قانع کننده ای برای منتقدین و هنرمندان معترض به این تصمیم داشته باشند. منتقدینی که در ساعات گذشته انتفادات گسترده ای را به اشکال مختلف در شبکه های اجتماعی نشان داده اند و منتظر پاسخ هستند.