رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الخميس ۲۷ ربيع ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Thursday 31 October
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
دی ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« آذر   بهمن »
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  
  • یکشنبه 26 دی 1395 - 16:57
  • کد خبر : 3323
  • مشاهده : 1858 بازدید
  • س.ت » سینما
  • چاپ خبر : «ساختمان شماره ۱۳» فیلمساز بوکانی در لندن برگزیده شد
به گزارش بینەر و به نقل از کردپرس فیلم «ساختمان شماره ۱۳» ساخته امیر غلامی کارگردان کردستانی اهل بوکان با حضور در بخش مسابقه جوایز فیلم‌های مستقل لندن موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی فیلم اول از این جشنواره شد.
جوایز فیلم‌های مستقل لندن به صورت ماهانه و با هدف بر جای گذاشتن تاثیر مثبت در روند فعالیت کارگردانان، انیماتورها و بازیگرها در شهر لندن برگزار می‌شود.
با اعلام نتایج رقابت ماه دسامبر ۲۰۱۶ این جوایز فیلم کوتاه «ساختمان شماره ۱۳» به کارگردانی امیر غلامی جایزه بهترین کارگردانی فیلم اول را دریافت کرد.
هچنین فیلم ساختمان شماره ۱۳ به کارگردانی به بخش مسابقه دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه ونژو چین که یکی از معتبرترین فیلم کوتاه آسیا است راه پیدا کرده بود.
این فیلم پیشتر نیز به همراه هفت فیلم دیگر به بخش مسابقه چهارمین جشنواره دهوک، به بخش مسابقه ۷مین جشنواره بین المللی فیلم کوئینز امریکا و به بخش مسابقه جشنواره فیلم کوتاه تهران راه پیدا کرده است.
فیلم کوتاه ساختمان شماره ۱۳ فیلم حرفه ای امیر غلامی کارگردان بوکانی است که فیلمهای پیرمحمد، خیابانها همیشه بیدارند، ترازو، ۱۲۵۶ را نیز کارگردانی کرده است.
غلامی در مهرماه امسال نیز موفق شد که با فیلمنامه "دریا موج موج می لرزد" تندیس بخش فیلمنامه نویسی جشنواره پنجاه و چهارمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان «کومش» سمنان را از آن خود کند و حمایت انجمن سینما جوان ایران برای تولید این فیلم را نیز کسب کند.
گفتنی است امیر غلامی کارگردان جوان کردستانی متولد سال ۱۳۶۳ شهر بوکان و کارشناس ارشد سینما، مدرس سینما و منتقد و فیلمساز است و فیلم«ساختمان شماره ۱۳»  با حمایت مالی حوزه هنری استان کردستان به سبک پست مدرن ساخته شده است و به زندگی افراد و لایه های مختلف جامعه می پردازد و روایت انسانهای است که زیر سیفون فاضلابها زندگی میکنند به نوعی نگاهی به زندگی افراد و لایه های از طبقات جامعه است که آنها نیز لایه های زیرین دارند

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2858
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: