به گزارش بینەر، در ادامه ی اعتراضات و انتقادات جمعی از هنرمندان تئاتر سقز که از اختتامیه ی جشنواره ی چهاردهم و با انتخاب دکتر قطب الدین صادقی به عنوان دبیر این جشنواره عیان شد، همچنان در مقاطع مختلف شکوایه هایی از سوی این مخالفین شنیده می شود. در تازه ترین انتقاد رسمی این هنرمندان، نامه ای خطاب به رئیس ستاد اجرایی پانزدهمین جشنواره تئاتر کوردی سقز نگاشته شده که عین نامه منتشر می شود:

به نام خدا

جناب آقای کامیل کریمیان

رئیس ستاد اجرایی پانزدهمین جشنواره تئاتر کوردی

با سلام و آرزوی برگزاری جشنواره ای مطلوب در حد و قواره ی هنر و تئاتر سقز

دل گفته ها و بیاناتی که دبیر جشنواره پانزدهم، در گفتگویی کوتاه با سایت «ایران تئاتر»، ابراز داشته به این نگرانی دامن می زند که جشنواره تئاتر کوردی به میدانی برای اعمال سلایق شخصی و در تضاد با اهدافی باشد که هنرمندان تئاتر، در این بیست سالی که از برپایی جشنواره میگذرد، دنبال کرده اند. وی همچنین از دور جدید فعالیت جشنواره تئاتر کوردی سخن گفته و آن را در غیر رقابتی کردن جشنواره معنا کرده که نشان از عدم تمکین ایشان به آیین نامه و بی توجهی به افکار عمومی در حوزه ی تئاتر کوردی است. در این راستا و به دلیل حساسیت موضوع، دو نمونه از موارد متعدد را که می تواند بهانه ای برای جلب توجه و تولید احساس نیاز به هم اندیشی و گفتگو در ستاد اجرایی با هنرمندان تئاتر باشد، اعلام می کنیم:

الف) جشنواره تئاتر کوردی، از دوره یازدهم و با تهیه و تصویب آیین نامه ای اجرایی، چارچوب اجرایی اش را شناسایی و معرفی کرده تا مانع از اعمال سلایق شخصی و تحميل روابط مقطعی بر ضوابط منطقی باشد.

دور جدید فعالیت، به زعم دبیر جشنواره، غیررقابتی کردن و عدم پذیرش متون نمایشی ترجمه شده است. ولی در آیین نامه و فراخوان های ۱۴ دوردی گذشته، به دلیل معضل و کمبود متون نمایشی به زبان کوردی، به صراحت بر این موضوع تاکید شده است. (حضور متون خارجی و ایرانی به شرطی که علاوه بر زبان نوشتاری به لحاظ فرهنگی نیز کوردی شده باشند در بخش مسابقه جشنواره بلامانع است. از متن فراخوان جشنواره چهاردهم-تابستان ۹۶) به گمانم نیازی نیست تا دلايل و فایده های ترجمه را یادآور شد که تئاتر ایران از آن بهره فراوان برده و هنوز هم! ولی تئاتر کوردی را از آن بی نصیب سازیم؟

ب) غير رقابتی کردن جشنواره به شرایط و امکاناتی نیاز دارد که، به دلیل شرایط هنری و سیاسی، این جشنواره فاقد آن است. شرایط هنری در جشنوارهای غیررقابتی نشان از حضور نخبگان در آن رشته ی هنری دارد که با دعوت رسمی ستاد اجرایی جشنواره، از هنرمندان برای حضور و ارائه ی اثر در جشنواره، صورت می گیرد و متاسفانه تا رسیدن به چنین مقطعی هنوز فاصله بسیار است. شرایط سیاسی نیز چنین اجازه ای نمی دهد تا هنرمند بتواند اثرش را بدون گذر از مراحل بازخوانی و بازبینی عرضه نماید. همانگونه که در این سالیان و در جشنواره های متنوع، از فجر تا کودک، نیز شاهد چنین شعارهایی بوده ایم و عملا به بن بست و شکست انجامیده است. (سایتهای خبری گویای این تجارب شکست خورده است!)

نکته اساسی تناقضی است که در میان گفته های ایشان به چشم میخورد! در حالی که نوید غير رقابتی کردن جشنواره می دهد ولی بلافاصله: (… از حمایت جشنواره از ۳ کار برتر به انتخاب کارشناسان برای اجرا در شهرستانهای دیگر و معرفی ۲ کار برگزیده این جشنواره به جشنواره بين المللی تئاتر فجر خبر داد… سایت ایران تئاتر»). به همین دلیل، در میان هنرمندان تئاتر، شائبه بیراهه رفتن جشنواره قوت گرفته و امکان بایکوت کردن جشنواره و عدم مشارکت در میزبانی را دامن زده است! یادآوری بند«ح» از «فصل هفتم» از آیین نامه اجرایی جشنواره تئاتر کوردی نشان میدهد که چنین کاری نه تنها نوآوری ایشان و نشانهی غیر رقابتی بودن جشنواره نیست بلکه، لحاظ کردن شرایط مطلوب رقابت در انتخاب آثار برگزیده، از نقاط قوت این آیین نامه است: (هيئت داوران از میان کارهاي به نمایش درآمده، ۲ کار برگزيده را، با اولويت، جهت حضور در جشنواره بین المللی تئاتر فجر معرفي مي نمايند. فصل هفتم آيين نامه – بند«ح»)

از جنابعالی انتظار می رود، با دعوت از دبیر جشنواره پانزدهم برای حضور در جلسه ای مشورتی با اهالی تئاتر سقز، ایشان را پاسخگوی پرسش های مطرح شده بدانید. تا ضمن تشریح برنامه های مورد نظرشان، شكاف حاصل از تکروی در برگزاری جشنواره پانزدهم، به حرکتی جمعی و هنری برای نیل به اهداف جشنواره، مطابق با آیین نامه جشنواره تئاتر کوردی، ختم به خیر شود.

با سپاس

جمعی از هنرمندان

۳ مرداد ۱۳۹۷

رونوشت:

– جناب آقای جلال قلعه شاخانی، مدیر کل فرهنگ و ارشاد کردستان

– جناب آقای قطب الدین صادقی، دبیر جشنواره پانزدهم تئاتر کوردی

– جناب آقای اسماعیل پاشایی، دبیر اجرایی جشنواره پانزدهم تئاتر کوردی

– نشريات و سایتهای داخلی

اگرچه در ذیل نامه امضای جمعی از هنرمندان دیده می شود و براساس شنیده ها تعداد مخالفین نیز کم نیست، اما به نظر می رسد صلاح محمدی یکی از پیشکسوتان تئاتر سقز به عنوان یکی از جدی ترین مخالفین که در اختتامیه چهاردهمین جشنواره نیز به شدت از شکل انتخاب قطب الدین صادقی انتقاد کرد، بار این مسئولیت را به تنهایی برعهده گرفته و کمتر نامی از سایر هنرمندان مخالف به میان آورده می شود.این امر بیش از پیش شائبه ی محافظه کاری هنرمندان مخالف و احتیاط در عیان کردن مخالفتشان در برابر قطب الدین صادقی را به ذهن متبادر می سازد.