رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الإثنين ۲۰ ربيع ثاني ۱۴۴۷
  • 2025 Monday 13 October
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
مهر ۱۴۰۴
ش ی د س چ پ ج
« شهریور    
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

اسامی آثار راه یافته به هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان در چهار بخش مسابقه آزاد، آیینی سنتی، دگرگونه‌های اجرایی و کودک و نوجوان اعلام شدند. به گزارش روابط عمومی جشنواره، هیات انتخاب آثار هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان متشکل از الهه‌پور جمشید، عرفان ناظر، فرزان دلفانی، موسی هدایتی و میلاد مولوی پس از […]

اسامی آثار راه یافته به هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان در چهار بخش مسابقه آزاد، آیینی سنتی، دگرگونه‌های اجرایی و کودک و نوجوان اعلام شدند.

به گزارش روابط عمومی جشنواره، هیات انتخاب آثار هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان متشکل از الهه‌پور جمشید، عرفان ناظر، فرزان دلفانی، موسی هدایتی و میلاد مولوی پس از بررسی آثار رسیده، فهرست نهایی آثار پذیرفته‌شده در چهار بخش «مسابقه آزاد»، «آیینی سنتی»، «دگرگونه‌های اجرایی» و «کودک و نوجوان» معرفی کردند.

اسامی آثار (بدون اولویت) به شرح زیر است:

بخش مسابقه آزاد

  • پرواز به کارگردانی علیرضا اسماعیلی از شهرستان سقز
  • داستان دو شهر به کارگردانی خداداد خدام از شهرستان اراک
  • حنان به کارگردانی افشین خدری از شهرستان سنندج
  • ژن کلاسیکو به کارگردانی سعید بادینی از زاهدان
  • انسان خطای آخر به کارگردانی امیر امینی از شهرستان لاهیجان
  • منومنت به کارگردانی بختیار احمدپور از شهرستان بانه
  • نمره ۴ به کارگردانی ابراهیم سرشوق از شهرستان خمینی شهر
  • آهن پرستان به کارگردانی پویان عطایی از شهرستان اصفهان
  • جهان با من است به کارگردانی آرزو کریمی زند از شهرستان تهران
  • ته قصه این است به کارگردانی امیر رجب پور از شهرستان قزوین
  • گودو در انتظار به کارگردانی سوران حسینی از شهرستان تهران-مریوان
  • مسیر به کارگردانی کیانوش فتاحی از شهرستان بوکان
  • جان برای نان به کارگردانی میلاد مانی زاده و احسان بحرینی از شهرستان کرمان
  • اسکپ درایور به کارگردانی رسول احمدی از شهرستان تهران (مشروط)
  • من و تو ما می شویم به کارگردانی سیوان فتاحی از شهرستان مریوان (مشروط)

بخش آیینی سنتی:

  • نوروز و دریا به کارگردانی حسن سبحانی مینابی از شهرستان میناب
  • دمرول به کارگردانی حسین صادق اقدم از شهرستان بناب
  • بارش به کارگردانی آرزو علیپور از شهرستان لاهیجان
  • آهوچره به کارگردانی محمدعلی صادق حسنی از شهرستان لاهیجان
  • مرثیه خان به کارگردانی جمشید خسروی از شهرستان تهران
  • گلاویژ به کارگردانی سید فریدون احمدی از شهرستان سنندج (مشروط)

بخش دگرگونه های اجرایی:

  • من یک دونات ژله ای هستم به کارگردانی علیرضا امین مظفری از شهرستان تبریز
  • یک خودآگاه مسحور به کارگردانی سعید ارغوانی از شهرستان تبریز
  • آن سوی سکوت به کارگردانی یاسر میرحمیدی از شهرستان رشت

بخش کودک و نوجوان:

  • نبرد تیشتر و اپوش به کارگردانی عاطفه نقوی از شهرستان اصفهان
  • شهرقصه ها به کارگردانی وریا فلاحی از شهرستان مریوان
  • بیم بمب به کارگردانی کوشا صیادی از شهرستان تبریز
  • مبارک و سفرجادویی به کارگردانی دلارام بیگی از شهرستان کیاشهر

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
3205
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: