رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
تیر ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« خرداد   مرداد »
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

به گزارش بینەر به نقل از ایرنا، دبیر اجرایی جشنواره عکس ژیله‌مۆ در جمع خبرنگاران در سنندج اظهار کرد: ٢ مجموعه عکس و ٣٥ تک عکس از مجموع ١٠ مجموعه عکس و ٨٠٠ تک عکس ارسالی به دبیرخانه جشنواره عکس آسیب های اجتماعی کردستان به مرحله نمایشگاهی راه یافتند.

یاسین شریعتی افزود: در بخش تک عکس ٣٥ اثر از ٢٧ عکاس با موضوعات کودکان کار، تکدی گری، ترافیک، اعتیاد و حاشیه نشینی توسط دبیرخانه و با نظر هیات داوران موفق به حضور در مرحله نمایشگاهی شدند.

وی گفت: امیر احمدزاده، ساجد حق شناس و دیاکو رهبری هر کدام با ٢ اثر و افشین فتاحی، بهرام غلامی، بهزاد سهرابی، جمشید فرجوند فردا، رامیار قریشی، فرشید اردلان، سروش منصوری، شلیر نادری، صباح پرسته، رضا نیک و سامان زاهدی هر کدام با یک اثر در مرحله نمایشگاهی حضور دارند.

مدیرعامل موسسه افق اظهار کرد: همچنین مصطفی زارعی، کمال محمدی، کاوه ذکریایی نژاد، نایاب پاکسرشت، شکیب مجیدی یک اثر، شهاب ناصری یک اثر، عباس رحمانی یک اثر، فرهاد سنندجی و کیمیا کمانگر هر کدام با یک اثر و فرهاد مطاعی، کیوان فیروزه ای و محسن یعقوبی هر کدام با ٢ اثر و صحرا رشیدپور با سه اثر از دیگر افراد راه یافته به مرحله نمایشگاه هستند.

به گفته وی هیات داوران در بخش مجموعه نیز اثر کاوه ذکریایی نژاد و شهاب ناصری را شایسته حضور در مرحله نمایشگاهی اعلام کرد.

اولین جشنواره عکس آسیب های اجتماعی کردستان با محوریت کودکان کار، تکدی گری، اعتیاد، ترافیک و حاشیه نشینی به همت موسسه فرهنگی رسانه ای افق برگزار شد و جلال شمس آذران، صادق سوری و ئاریز قادری داوری این جشنواره را عهده دار بودند.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2663
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: