رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
فروردین ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« اسفند   اردیبهشت »
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930  

سید محمد امین شیخ الاسلامی متخلص به «هیمن» با دیوان شعر «ناله جودایی» عشق و آزادگی را با هم پیوند داد که سی سال بعد از در گذشت هیمن هنوز اشعار این دیوان ورد زبانها است. ۲٨ فروردین ماه سال ۱۳٦٥ ماموستا هیمن موکریانی بر اثر سکته قلبی دارفانی را وداع گفت و برای همیشه در مقبره الشعرای شهرستان مهاباد آرام گرفت.

صلاح الدین آشتی نویسنده،شاعر، مترجم و زبان شناسی توانای کرد متولد مهاباد در گفت وگو با خبرنگار کردپرس به بررسی ابعاد شعر هیمن پرداخته است.

 

 این مترجم زبردست تا کنون ۲۰ کتاب تاریخی را به زبان کردی ترجمه کرده و دو کتاب تاریخی به نام های «تاریخ خروج اکراد و قتل و غارت شیخ عبیدالله بدبنیاد و اغتشاش و فتنه‌ی زیاد در مملکت آذربایجان»  و «کردهای امپراتوری عثمانی» از ایشان به زبان فارسی نیز به چاپ رسیده است. همچنین ده ها مقاله ادبی از ایشان روزنامه ها و مجلات در دسترس است.

 

متن داین گفت وگو به شرح زیر است:

 

کردپرس؛ محور اصلی شعرهای مامۆستا هێمن بر چه مبنایی استوار است؟

 

آشتی، محور اصلی اشعار استاد مبتنی است بر اصالت انسان ، خردورزی، آزادیخواهی، تعالی اندیشه، شناخت زیبایی، مقاومت در برابر استبداد، طبیعت‌گرایی، گذر از مرحله‌ی ناامیدی به وادی امید و سرانجام واقع‌گرایی بر اساس خط‌مشی روشنفکری. البته تکامل و پرورش یافتن ذهن خلاق شاعر در طول زمان بر شالوده‌ی اندیشه‌ی سیاسی ، ادبی و اجتماعی دوران پر فراز و نشیب زندگی او استوار بوده است و همچنین شاخصترین خصوصیت شعر سهل‌ممتنع در شیوه‌ی کلام شیوای وی متبلور بوده و هست.

 

کردپرس؛ در اشعار ایشان چه موضوعاتی برجسته شده است؟

 

آشتی، برترین موضوعاتی که در اشعار ایشان دیده می شود، احقاق حقوق انسان، احقاق حقوق زنان، احقاق حقوق پایمال شده‌ی کوردها، همزیستی مسالمت‌آمیز، ترسیم طبیعت، خیال‌پردازی، امید به فردایی روشن و گسترش اندیشه‌ی روشنگری و روشنفکری در حیطه‌‌ی درخشان آزادی است.

 

کردپرس؛ تاثیر دو محور (شعر کلاسیک و عروضی) و (شعر کوردی و دوری از قالب کلاسیک) را در اشعار مامۆستا هێمن چگونه ارزیابی می کنید؟

 

آشتی، استاد در این زمینه با توجه به آشنایی نسبتا عالی با اوزان عروضی و هجایی، توانسته به صورت طبیعی قالب و فرم را به منظور بیان اندیشه‌ی خود استخدام کرده و با توجه به آشنایی کامل با ادبیات فولکلور کوردی به نوعی نوگرایی در چهارچوب شعر اقدام ورزد. وی با این بینش وزن هجایی را دستاوردی اصیل از گذشته‌های دور پنداشته و در تشویق و ترغیب نسل خود و آینده نقش بسزایی ایفا کرده است.

 

کردپرس؛ آیا می توان تاثیر مامۆستا گۆران در اشعاری که به شیوه ی (به سته ی کوردی) نوشته شده اند مشاهده کرد؟

 

آشتی، بی‌گمان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری در ادبیات هر ملتی بعنوان شاکله‌ی آن شناخته می‌شود و تاثیر ادبیات غربی از طریق ورود ادبیات ترک‌ها به حوزه‌ی کوردستان عراق چنین انعکاسی داشته است. معاصر بودن هیمن و گوران و پیشگام بودن گوران در عرصه‌ی نوگرایی یا به زبانی ساده‌تر نوعی بازگشت به خویشتن، واکنش مثبت هیمن را نیز به دنبال داشته است.

 

کردپرس؛ چرا مامۆستا هێمن با توجه به توانایی ادبی خود از سبک کلاسیک فرانر نرفته اند و قالبهای شعر نو را آزمون نکردند؟

 

آشتی، چنانکه مشاهده میشود، هیمن وزن هجایی را به‌عنوان خمیرمایه‌‌ی بخشی از اشعار خود قرار داده، که برگرفته از داستان‌های منظوم فولکلور کوردی است و گاها فارغ از قید و بند قافیه به سبک وزن عروضی است. اجتهاد هیمن و سواره ایلخانی‌‌زاده در این زمینه غیر قابل انکار است؛ اما هیمن به‌واسطه‌ی نوعی بینش محطاتانه نتوانست از چنین مرزی تجاوز کند، گرچه نسل جدید را با تمام وجود به نهادن چنین گامی تشویق می‌کرد. او معتقد بود تکرار شیوه‌ی کلاسیک ادبیات را در منجلات تشبیهات و استعارات فرسوده فرو خواهد برد. پرداختن به شعر نو و نیز نوگرایی از تئوری‌های شفاهی استاد بود و همواره اظهار می‌کرد که دیگر از من گذشته.

 

کردپرس؛ چرا مامۆستا هێمن را یک شاعر رئالیست می خوانند؟

 

آشتی، هر چند هیمن در وادی تفکر ناتورالیستی نیز قدم برداشته، اما با توجه به ضرورت نگرش عمیق به درد مشترک انسان‌ها و گام نهادن در راه مبارزات سیاسی، واقع‌گرایی را سرلوحه‌ی هنر خویش قرار داده است. هیمن خیال‌پردازی افراطی را نوعی پوچ‌گرایی بیهوده قلمداد کرده، هر چند که خیال شاعرانه‌ی او برای بیان مفاهیم والای واقعی در حد کمال است.

 

کردپرس؛ به نظر شما در شعر مامۆستا هێمن ناتورنالیزم بر دیدگاه رئالیستی ایشان غلبه دارد؟

 

آشتی، رگه‌های ناتورالیستی در شعر استاد هیمن چون در خدمت بیان واقعیات ملموس روزگار خود او بوده هرگز نتوانست بر رئالیسم بچربد و چنانکه گفته شد افتادن در وادی سیاست او را به میدان روشنگری رهنمون شد و در این عرصه ناتورالیسم حدی دارد و بیش از آن نام

 

طلوب جلوه‌گر خواهد شد.

 

کردپرس؛ آثار مامۆستا هێمن را با توجه به ساده نویسی و دوری از لغات بیگانه،می توان به عنوان یک فرهنگ جامع زبان و ادب کردی مورد استفاده قرار داد؟

 

آشتی، یکی از شاخصترین پدیده‌ها در نظم و نثر هیمن، زبان ساده و بی‌آلایش و بی‌پیرایش است. هیمن معتقد بود که پالودگی و اصالت زبان در میان مردمان روستایی نمود کامل دارد و آنان گنجینه‌ی فرهنگ زبان کوردی هستند. بر همین اساس و با توجه به آورده‌های فرهنگ کوردی از داستان‌ها، افسانه‌ها و ترانه‌ها به تلطیف زبان پرداخته و بی‌گمان در این زمینه موفقیت چشمگیری به‌دست آورده ‌و بر پایه‌ی همین معیار آثار استاد می‌توانند به‌عنوان آفریننده‌ی بخش قابل توجهی از فرهنگ زبان کوردی برشمرده شوند./

 گفت وگو از تانیا شعفی

منبع: کردپرس

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2833
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: