کمال عزیزی "منداک" هنرمند جوان بوکانی مدت ۱۴ سال است به هنر ماکت سازی مشغول است. وی در آخرین جمعه سال ۱۳۹۳ ماکت «تخت سلیمان» را به نشانه اعتراض به عدم حمایت مسئولان بوکان از فعالیت‌های فرهنگی و هنری به آتش کشید. اینبار نیز گلایه هایی از مسئولین شورای و شهرداری این شهر دارد که عین مطلب ایشان به حضور ارسال می گردد و بینه‌ر لزوما محتوای آن را تایید نمی نماید. ضمن اینکه فرصت پاسخگویی به افراد و نهادهای نامبرده شده محفوظ است.

همە چیز موقعی شروع شد کە ماکت تخت سلیمان را بە نشانە اعتراض از بی مهری مسئولین اتش زدم اما یکبار از خودم نپرسیدم کە بعد این اعتراض مسئولین ساکت نمی نشینند و از لحاظ سیاسی حتما عکس العمل نشان میدهند و ساکت نمی نشینند و این اتفاق افتاد.
مدتی پیشتر بە روشی کاملا مسئولانە میخواستند ضربە شخصیتی را طوری وارد کنند کە در میان مردم و با زبان خودم اعتراف کنم کە اعتراضم اشتباە بودە و مسئولین بد نیستند.
اگر خوب بە کارها و جبهەگرفتن مسئولین بوکان با هنرمندان در گذشتە تابحال نگاه کنم واقعا میفهمم کە نە تنها وظیفە خود را بلکە هیچ وقت هیچ خدمتی را بە هنر نکردە و نخواهند کرد. 
قرار دادن مجموعە ماکت قلعە سردار و مسجد جامع و حەوزە گەورە را در زیر زمین شهرداری نە تنها خدمت نمیدونم بلکه بیشتر از یک توهین و بە صورت مدرن میبینم چون باید این ماکت باید در معرض دید عموم و در گنبد سردار کە از لحاظ تاریخی هم مکمل همدیگە هستند گذاشتە بشە چون بە مردم اهدا شدە نە مسئولین و شورای شهر.
از لحاظ بازی سیاسی با زبانی تصویری بە مردم گفتند کە گذاشتن این ماکت یعنی جواب اعتراضی کە کردە بود را اینطور و با مهربانی دادیم و نە تنها مردم بلکە خودم نیز قانع شده بودم تا اینکە برنامە جدید و بازی جدید شوراها و بخصوص آوات دکاندار را با کمک دوستان متوجە شدم و بهم ثابت شد کە کاری کە بهش خدمت بە هنر میگفتند نیز توهینی حتی بدتر از بی توجهی گذشتە بود.
آوات دکاندار کە بخش فرهنگی شهر را بازی میدهد هیچ تخصصی در رابطە با هیچ هنری ندارد و من نباید این را فراموش میکردم
متاسفانە کسان دیگری را وارد بازی خودشون کردند کە از مردم سادە و متاسفانە مریض و کاملا نیازمند هستند را دارند برای تبلیغات برنامە ایندەشون استفادە میکنند کە بە روشی مدرن بە مردم اعلام میکنند کە ما هم خیریم.
مردم و بخصوص بیماران نیازمند چون پول را نیاز خود میدونند گول بازیهای شورایی را میخورند و مثل ما هنرمندان نیستند کە اعتراضی هستیم و مردم را با کارهای مسئولین اگاه میکنیم و معنای مسئول بودن در بوکان را کاملا با اعتراض هایمان انتقال میدهیم
من خودم را کاملا از سیاست و دین جدا میبینم و تنها کار هنری کردەام.
هیچ وقت با این دو راە دشمن نبودەام مگر اینکە کاری را بە درستی انجام ندادەاند و در جواب با هنر اعتراض کردەام چون هنر قلب جامعە و مردم هست کە باید در مقابل اشتباه مسئولین اعتراضی کردە تا مثل همیشە تاریخ را بتونە زندە نگە دارە.
حرکتی کە هنرمند همیشە انجام دادە خلق و اعتراض بودە و دو اسلحەای هستند کە مسئولین همیشە باید ترس داشتە باشند.
این نوشتە تنها بەخاطر آوات دکاندار نیست بلکە برای تک تک مسئولین ارگانهای مسموم بوکان مانند نمایندە و شوراها و شهرداری است کە تا بحال هیچ وقت وظیفە خود را بە درستی انجام ندادەاند اما متاسفانە در تمامی همایش ها و برنامەهایی کە در بوکان اجرا میشە همیشە بە پیشرفت شهر از نظر وسعت و توانایی اشارە میکنند کە خود هیچ نقشی در آن نداشتە و این پیشرفتی کە هنوز هم خودشون مانع هستند را باید از سوی هنرمندان و روشنفکران و متفکران شهر بدونند.
مسئولین دیروزی و امروزی بوکان تابحال از لحاظ پیشرفت پروژەای نباید بوکان را با شهرهای دیگر مقایسە کنند البتە فعالیت مسئولین شهرهای دیگر را شاەکار نمیدونم و تنها وظیفە خود را بە درستی انجام دادەاند.
مسئولین بوکان تابحال نە کاری را بە درستی انجام دادەاند و همیشە نیز با هنرمندان بد بودەاند و هنرمندان را برای فریب دادن مردم بازیچە قرار دادەاند مثل بعد از اعتراض های هنرمندان کە سعی بر کشاندن هنرمند برای جلسەهایی در ساختمان شورای شهر برگزار میشد انجام میدادند کە بعد از مدت کوتاهی با شکست مواجە شدند. متاسفانە از مریض های نیازمند نیز برای رساندن بە هدفشون و با گول زدن از طریق مادیات استفادە میکنند. من واقعا برام روشن شد کە مسئولین کی هستند و چەچیزی میخواهند.