رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
شهریور ۱۳۹۷
ش ی د س چ پ ج
« مرداد   مهر »
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

با حکم دبیر سیزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان، قطب‌الدین صادقی، اصغر همت، محمودرضا رحیمی، ایرج راد و فاتح بادپروا به عنوان اعضای هیأت داوران این دوره از جشنواره تئاتر خیابانی مریوان معرفی شدند.

 به گزارش بینەر به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان، جلال قلعه شاخانی در حکمی قطب الدین صادقی، (نویسنده، کارگردان و بازیگر)، اصغر همت (بازیگر سینما و تئاتر)، محمودرضا رحیمی (نویسنده، کارگردان و بازیگر)، ایرج راد (کارگدان و بازیگر) و فاتح بادپروا (کارگردان، پژوهشگر و بازیگر تئاتر) را به عنوان داوران مرحله پایانی سیزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان معرفی کرد.

قطب‌الدین صادقی نویسنده، فیلم‌نامه‌نویس، مترجم، کارگردان تئاتر، استاد دانشگاه، بازیگر سینما، تلویزیون و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران است

وی در سال ۱۳۵۴ مدرک کارشناسی خود را در رشته هنرهای نمایشی، از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دریافت نمود؛ سپس جهت ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و توانست در دانشگاه سوربن پاریس، دوره کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته هنرهای نمایشی به پایان ببرد. پس از پایان تحصیلات در سال ۱۳۶۴ به ایران بازگشت و در کنار تدریس در دانشگاه‌های مختلف، به فعالیت‌های هنری و ادبی پرداخت.

از عمده فعالیت‌های صادقی می‌توان به تألیف ۵۰ نمایشنامه، کارگردانی ۵۲ تئاتر و چندین فیلم کوتاه، ترجمه ۱۸ کتاب و بازی در فیلم و سریال‌های مشهوری همچون کیف انگلیسی، کلاه پهلوی و معمای شاه اشاره کرد.

اصغر همت بازیگر سینما و تئاتر متولد (۲۷ آذر ۱۳۳۱) شیراز است. او از دوران دبیرستان به فعالیت در تئاتر در این زمینه ها روی آورد. وی در سال ۱۳۵۹ در رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.

او در فیلم های ‌تگرگ و آفتاب، بیخوابی، یه حبه قند، آخرین ملکه زمین، مقلد شیطان، پرونده هاوانا، فیلم شاهزاده ایرانی، زشت و زیبا، هفت سنگ، ماه و خورشید، علی و غول جنگل، در مسیر تندباد، روزهای انتظار، شیر سنگی، ما ایستاده‌ایم، سرخپوست‌ها و ماجراهای علاءالدین و چراغ جادو و سریال های امام علی، هفت‌سنگ، آژانس دوستی، چهل سرباز، آهوی ماه نهم، مثل هیچ‌کس، پازل و هزار دستان ایفای نقش نموده است.

محمودرضا رحیمی؛ مدرس، نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر نهم اسفندماه سال ۱۳۴۸ در مشهد به‌دنیا آمد.

او در سال ۱۳۷۸ در رشته ادبیات نمایشی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد، مدرک کارشناسی خود را دریافت کرد و سپس برای مقطع کارشناسی ارشد، رشته کارگردانی را انتخاب کرد و از دانشگاه تربیت‌ مدرس در این رشته مدرک خود را دریافت کرد.

از آثاری که رحیمی کارگردانی کرده است می‌توان به نمایش‌های چند کاپریس برای ویولون، پدر،‌ آخرین نوار کراپ، رکوئیم برای یک راهبه، سه‌خواهر، مرگ آسیدکاظم، مرکب‌خوانی و ارکستر مردگان و … اشاره کرد.

رحیمی تا کنون سه جلد از مجموعه فنون بازیگری؛ جلد نخست بدن، جلد دوم حرکت و جلد سوم صوت، صدا و گفتار را منتشر کرده است و دو مجلد دیگر این مجموعه با عنوان‌های «از تربیت حس تا تثبیت احساسات» و «تخیل فرهیخته» در دست انتشار قرار دارد.

رحیمی در چند مجموعه تلویزیونی همچون رنگین‌کمان، چرخ‌وفلک و … هم بازی کرده است

ایرج راد در سال ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد. او فارغ التحصیل کارشناسی نمایش از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر از دانشگاه کاردیف (انگلستان) و عنوان درجه یک هنری از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور است.

راد ‌آغاز فعالیت تئاتری خود را از سال ۱۳۳۷ با اجراهایی برای کودکان و گذراندن دوره فن بیان و تئاتر در کلاس‌های مهین دیهیم (کر ملی تهران و خانه جوانان) در سال ۱۳۳۸  آغاز نمود.

 راد در تله تئاترهای "ایستگاه"، "آریا داکاپو"، "گربه سیاه"، "کشتی نوح" و "در پوست شیر" ایفای نقش نموده است و کارگردانی تله تئاترهای "در شاهراه"، "دکتر فاستوس" و "نشان" را به عهده داشته است و در عرصه تصویر نیز بازی در سریال‌های "امیرکبیر"، "وزیر مختار"، "سنگ و شیشه"، "در پناه تو"، "در قلب من"، "گمشده"، "تلفن مشترک"، "راهی به سوی خانه"، "بازی زندگی"، "افسون"، "مزرعه کوچک" و "گارد ساحلی " و فیلم‌های سینمایی "پستچی"، "دایره مینا"، "بنگاه تئاترال"، "گردباد"،‌"اجاره‌نشین‌ها"، "جعفرخان از فرنگ برگشته"، "ویزا"، "طوبی"،‌"چون ابر در بهاران"، "نصف جهان"، "سهراب تا سهراب "،  "شور عشق "، "هفت ترانه‌" و "شمعی در باد‌" را در کارنامه هنری تصویری خود دارد.

ایرج راد از جمله هنرمندان بزرگ و مطرحی می باشد که داوری جشنواره‌های فجر، منطقه‌ای، استانی، رضوی، دفاع مقدس، عاشورایی، ارتش را در کارنامه هنری و حرفه ای خود دارد. او عضو هیأت موسس خانه سینما و سه دوره عضو هیأت مدیره و دبیر انجمن بازیگران سینما، عضو هیأت موسس و هیأت مدیره سندیکای هنرمندان تئاتر اوایل انقلاب، عضو هیأت مدیره شورای عالی خانه هنرمندان ایران از بدو تاسیس تا به امروز، عضو هیأت مدیره خانه تئاتر از بدو تاسیس تا به امروز، عضو گروه کر خانم باغچه‌بان در هنرستان عالی موسیقی، یک دوره کوتاه آشنایی با شاهین سرکیسیان طی جلساتی و در ادامه فعالیت تئاتری در کتاب هفته گروه تئاتر میترا، فعالیت در گروه تئاتر مهر و انجمن تئاتر ایران و سپس اداره تئاتر نیز بوده و می باشد.

فاتح بادپروا؛ کارگردان ، پژوهشگر و بازیگر تئاتر اهل مریوان، از بنیان گذاران جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به شمار می‌رود، نایب رئیس انجمن هنرهای نمایشی کردستان، مدیریت سینما کوردستان مریوان، دبیر اجرایی دوره های قبلی جشنواره، عضویت در شورای انتخاب و داوری جشنواره‌های مختلف کشور، حضور در جشنواره های معتبر داخلی و خارجی و اجرای نمایش های خیابانی در روستاهای کردستان را طی سال‌های دفاع مقدس در پرونده کاری خود دارد.

 

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2663
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: