رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الأربعاء ۲ جماد ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Wednesday 4 December
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
بهمن ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« دی   اسفند »
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  
  • چهارشنبه 13 بهمن 1395 - 14:32
  • کد خبر : 3611
  • مشاهده : 831 بازدید
  • تئاتر » س.ت
  • چاپ خبر : جشنواره تئاتر فجر تعریف مشخصی ندارد

‎به گزارش بینه‌ر به نقل از مهر، قطب‌الدین صادقی مدرس، نمایشنامه نویس و کارگردان باسابقه تئاتر ایران که با نمایش «یادگار گاده‌ر» در بخش مهمان سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور داشت درباره روند برگزاری جشنواره تئاتر فجر گفت: جشنواره تئاتر فجر نسبت به دوره های آغازین خود سیری صعودی را طی کرده است. در ابتدا این جشنواره خیلی حرفه ای نبود و آماتوری بود و به لحاظ موضوعات تنوعی نداشت ولی از دهه ۷۰ موضوعات و مسائل مطرح شده در جشنواره تئاتر فجر متنوع شد.
‎وی یادآور شد: جشنواره تئاتر فجر باعث شد تا فعالیت تئاتر در شهرستان ها که تعطیل شده بود، اعتبار مضاعف پیدا کند و مسئولان و هنرمندان در شهرستان ها تئاتر را جدی بگیرند. تا اواخر دهه ۷۰ هم بیشتر گروه های تئاتر شهرستان ها در جشنواره حضور پیدا می کردند و جایزه می گرفتند.
‎این مدرس و پژوهشگر تئاتر اظهار کرد: به مرور در دهه ۷۰، زیبایی شناسی وارد جشنواره تئاتر فجر شد و آغازی بود برای حضور گروه های خارجی. از دهه ۷۰ تا به حال، جشنواره تئاتر فجر به سمت تئاتر هنری حرکت کرده است.
‎صادقی با بیان اینکه چند دوره اخیر جشنواره تئاتر فجر به سمت آثار شبه خارجی رفته است، توضیح داد: در چند دوره اخیر جشنواره کارهایی به دور از مفاهیم اجتماعی و بیشتر حاوی بازی های شکلی و تجریدی با متون بزرگ دیده می شوند. حس می کنم این ایراد از اینجا نشأت می گیرد که جشنواره تئاتر فجر هنوز تعریف خود را به دست نیاورده است. هر جشنواره ای تعریفی برای خود دارد مانند جشنواره تئاتر عروسکی، دانشگاهی، آیینی و سنتی و کودک و نوجوان. در جهان هم هر جشنواره ای دارای تعریفی مشخص است.
‎وی ادامه داد: در ژاپن ۸۵ جشنواره تئاتر عروسکی برگزار می شود که هر کدام تعریف مجزایی دارند. در جهان، جشنواره به جایی گفته می شود که گروه های ناب و تجربی کاری نو می کنند و آن را به اجرا می گذارند تا دستاوردهای جدید خود را نشان دهند، زبان تئاتر را گسترش دهند و تأثیر این روند را به بدنه تئاتر کشورشان تزریق کنند.
‎این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر ایران، تأکید کرد: جشنواره تئاتر فجر هنوز تعریف ندارد و هدف آن مشخص نیست، از این رو هر کاری در آن دیده می شود. جشنواره تئاتر فجر باید تعریف داشته باشد یعنی اینکه یا فقط مختص تئاتر ملی باشد یا مدرن یا خارجی. آنچه که باعث می شود، نتوان به درستی جشنواره تئاتر فجر را داوری کرد، به تعریف درنیامدن این جشنواره است.
‎صادقی افزود: در ابتدا باید جشنواره تئاتر فجر تعریف داشته باشد و بعد از آن باید تأکید به جای کمیت، بر کیفیت باشد. یعنی به جای اینکه بالای ۱۰۰ اثر در جشنواره حضور داشته باشند، به عنوان مثال ۳۰ نمایشِ با کیفیت داخلی و خارجی در آن شرکت داشته باشند.
‎کارگردان نمایش هایی چون «آرش»، «سحوری» و «هفت قبیله گمشده» در پایان تصریح کرد: به نظر من تا زمانی که تعریف جشنواره تئاتر فجر روشن نشود، نمی توان ارزیابی درستی از آن داشت.

 

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2892
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: