رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
شهریور ۱۳۹۷
ش ی د س چ پ ج
« مرداد   مهر »
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

پانزده سال است که هنوز مانده ایم بر سر دو راهی عظیمی که چرا تئاتر کوردی؟
اگر تئاتر، تئاتر است کوردی را اضافه کردن به چه معناست؟
ما در این پانزده سال چه را فریاد زدیم ؟ چه کردیم که بگوییم تئاتر کوردی؟ چه دلیل آکادمیکی را درست کردیم که تئاتر کوردی درست است؟ که صد البته همگی نیز واقف هستیم که چسباندن واژه کوردی به تئاتر از آن اشتباهات عادت شده است، اشتباهی که دیگر برایمان عادی شده و گاها زیر بار این اشتباه نمی‌رویم اما در آن گوشه و کنار های ذهنمان ایمان به اشتباه مان داریم

پانزده سال است که دنبال همه گمشده خود هستیم نه حتی نیمه گمشده، دنبال هویت از یاد رفته یا از دست رفته که ما تئاتر را برای یافتن پرسش مان انتخاب کردیم اما صادقانه میدانیم که آن را هم انجام ندادیم و دلخوشیم به اینکه چند نفر به زبان کوردی بنویسید یا بخوانند و این هم باز اما و اگرها دارد.

هنوز از این دو راهی راهی را بر نگزیده ایم که سودای رقابتی یا غیر رقابتی کردن آن را داریم ما هنوز نمی‌دانیم که به کجا میرویم که رقابت بکنیم یا نکنیم. رقابت برای چه ؟ برای چی ؟ برای چه جایزه ای و در چه جایگاهی؟ نصیبمان از رقابت یا غیر رقابت چیست ؟ مگر نه آنکه ما می‌خواهیم باشیم، باشیم که  خود و دغدغه هایمان را فریاد بزنیم ، مگر ما شعار سر نمی‌دهیم که محصول فرهنگی عرضه میکنیم و برای به صحنه بردن اندیشه هایمان تلاش می‌کنیم

ما به کدام مرحله رسیده ایم که بخواهیم رقابت نکنیم ؟
مگر اصل وجودیت تئاتر کوردی خود شرایط مهیا دارد که آمادگی حذف رقابت را داشته باشد؟
مثال زدن از جشنواره های مختلف معتبر و غیر معتبر دنیا آیا اهالی دیالوگ را قانع می‌کند و همین را بس؟ در قبال آنهمه جشنواره غیر رقابتی چندها جشنواره خیلی معتبر هنوز به صورت رقابتی برگزار میشود ، ما کدام یک از شرایط را داریم که به این فکر افتاده ایم ؟ که البته معرفی چند اثر به جشنواره‌های دیگر چه وجهی از غیر رقابتی بودن را به نمایش میگذارد ؟

ما هنوز بعد از پانزده سال دورهم هستیم و بپذیریم که روز اول با امروزمان فرقی نکرده ما هنوز پایبند به اساس نامه هم نیستیم که خودمان نوشتیم و پایه ریزی کردیم، چرا که هنوز رفیقیم و این واژه به معنی آنچه در این لحظه وجود دارد و رخنه کرده است باید غیر رفاقتی شود نه غیر رقابتی.
بیاییم تئاتر را جوری دیگر کوردی فریاد بزنیم .

مسعود راشدی
دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
مرداد ماه هزار و سیصد و نود و هفت

 


انتشار مطالب، مقاله ها و نظرات مخاطبین الزاما به معنای تأیید و یا عدم تأیید محتوای آن توسط تحریریه بینەر نیست.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2670
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: