به گزارش بینەر به نقل از ایسنا، محمد شفیعی، فرماندار مریوان درباره تعاملات فرمانداری با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای ثبت جهانی مریوان به‌عنوان شهر کلاش، اظهار کرد: برپایی کارگاه‌ها، برگزاری کلاس‌های آموزشی، نامگذاری خیابانی به نام کلاش، نصب المان‌هایی در نقاط مختلف شهر، هماهنگی‌های اداری و فرهنگی، برگزاری نمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های صنایع دستی، از جمله اقداماتی بودند که با کمک آن‌ها توانستیم پرونده ثبت جهانی کلاش را آماده کنیم و ارائه دهیم.

وی با بیان این‌که مریوان ١١ هزار بافنده کلاش دارد که برای چهار هزار و ٣٥٥ نفر پروانه کسب صادر شده است، ادامه داد: درصدد هستیم شهرک گیوه‌بافی با ٥٠٠ فروشگاه در نزدیکی دریاچه زریوار راه‌اندازی و از بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در این زمینه دعوت کنیم.

به گفته فرماندار مریوان، قدمت صنعت کلاش‌بافی در این منطقه بیش از یک‌هزار سال است.

شفیعی درباره این‌که چه برنامه‌ای برای بافت کلاش زنانه در این منطقه دارند، توضیح داد: حضور ارزیابان شورای جهانی، تبلیغی برای تشویق زنان و بافت کلاش زنانه خواهد بود. امسال مجوز تدریس گیوه‌بافی را در هنرستان کار و دانش مریوان تثبیت کردیم. البته در این زمینه، بدون هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کاری انجام نشده است.

همچنین فرماندار مریوان در نشستی که با حضور ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی در  فرمانداری برگزار شد، گفت: مریوان ٢٠٠ هزار نفر جمعیت دارد و مردم آن بافرهنگ، دین‌دار و مهمان‌پذیرند. این شهر ظرفیت‌های گردشگری بسیاری دارد و همسایه عراق است. همچنین در تجارت بین‌المللی سومین ترانزیت کشور را دارد . 

وی ادامه داد: در سلیمانیه عراق که نزدیک‌ترین همسایه ماست، ٤٣ کنسولگری جهان قرار دارند و نگاه آن‌ها به مریوان است. مریوان آرامش، امنیت و رونق اقتصادی دارد، از طرفی سومین شهر پرجمعیت استان کردستان است. حدود ٤٣ درصد مردم این شهر به صنایع دستی و مباحث هنری می‌پردازند. در بسیاری از خانه‌ها نیز به‌دلیل علاقه‌مندی مردم به هنر کلاش‌بافی از این صنعت به‌عنوان منبع درآمد استفاده می‌شود . 

شفیعی همچنین اظهار کرد: این نوع پاپوش برای کسانی که کمردرد یا وزن زیادی دارند، بسیار مفید است. همچنین سبک و با نخ کاملا بهداشتی تولید می‌شود. مواد اولیه کلاش، با طبیعت و محیط زیست سازگار است و پا در این کفش عرق نمی‌کند . 

فرماندار مریوان در بخش دیگری از سخنانش گفت: زنان بسیاری به همسران‌شان در کلاش‌بافی کمک می‌کنند و در بسیاری از خانواده‌ها، فرزندان نیز بدون هیچ اجباری به انجام این کار مشغول‌اند. همچنین تعدادی از فروشگاه‌ها و نمایندگی‌های کلاش‌بافی کردستان، در سلیمانیه عراق فعال‌اند و گیوه‌های این شهر را می‌فروشند. از طرفی به‌دلیل حضور ۴۳ کنسولگری، برخی از اروپایی‌ها نیز از این پاپوش استفاده می‌کنند. از وقتی کلاش ثبت ملی شد، مردم مریوان و کردستان علاقه‌مند بودند تا داوران شورای جهانی صنایع دستی را ببینند تا این هنر به موضوعی جهانی تبدیل شود . 

کریمی، شهردار مریوان نیز در این نشست، بیان کرد: مفتخریم با تصمیم‌های شما، تلاش کردستان به یک برند جهانی تبدیل شود تا به اقتصاد مردم این منطقه کمک کند. مردان و زنان شهر مریوان منتظر تصمیم شما برای جهانی شدن کلاش هستند . 

کلاش نماد مقاومت و صلح است

وی ادامه داد: کلاش از دو قسمت زیره و رویه تشکیل شده است. زیره آن توسط مردان و با قدرت بازوی آن‌ها تولید می‌شود. رویه کلاش نیز توسط دستان خوش‌ذوق زنان و مادران بافته می‌شود. کلاش نماد مقاومت و صلح در خانواده‌های مریوانی است و گاهی موجب تداوم زندگی یک خانواده بوده است. کلاش‌بافی با کسب درآمد توسط خانواده‌های این منطقه ارتباط مستقیم دارد. یک هزار و ٦٣٤ نفر زن به‌صورت رسمی و سه‌هزار نفر زن دیگر به‌صورت غیررسمی مشغول کلاش‌بافی هستند.

سیدمحسن علوی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان هم در ادامه، گفت: ما امروز به صنایع دستی به‌عنوان یک مزیت بزرگ برای حل مشکل بی‌کاری نگاه می‌کنیم، زیرا در حال حاضر بی‌کاری بزرگترین مشکل جامعه ماست. بیش از ٤٠ درصد بی‌کار در استان کردستان داریم که جهانی شدن مریوان به‌عنوان شهر کلاش می‌تواند نقش مهمی در آشنایی مردم جهان با این کفش داشته باشد. همچنین راهی برای رفع مشکل بی‌کاری باشد. تا کنون نیز این موضوع به مشکل بی‌کاری در این استان کمک کرده است.

غدا هیجاوی، رئیس منطقه آسیا و اقیانوسیه شورای جهانی صنایع دستی نیز با اظهار خوشحالی به‌خاطر حضورش در کردستان، بیان کرد: جای خوشحالی دارد که منبع درآمد مردم منطقه از کلاش‌بافی است و زنان و مردان بدون هیچ تمایزی در کنار هم کار می‌کنند. من به‌عنوان یک زن خوشحالم که انجام بخش عمده‌ای از این کار را زنان برعهده دارند. همچنین این‌که فرزندان این منطقه درگیر کلاش‌بافی شده‌اند، جای خوشحالی دارد، زیرا این هنر از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. من به‌عنوان نماینده شورای جهانی صنایع دستی روی پروژه‌ای که سازگار با طبیعت و محیط زیست است، کار می‌کنم، بنابراین هنر کلاش‌بافی مرتبط با این موضوع است.

وی ادامه داد: وقتی شما درباره راحتی کلاش توضیح می‌دهید، می‌توان آن را با برندهای معروف کفش در دنیا، قابل رقابت دانست تا روزی رقیب اصلی آن‌ها شود. امیدوارم شهرت کلاش، جهانی شود و همه در سراسر دنیا بتوانند از آن استفاده کنند.

کوین مورای – رئیس منطقه‌ای شورای جهانی صنایع دستی نیز در این نشست اظهار کرد: من تحت تاثیر این هنر قرار گرفتم و حالا متوجه شده‌ام که چرا شما به کلاش افتخار می‌کنید و مایع غرورتان است. ما از فرهنگ شما و مردم این منطقه بسیار آموختیم و همچنان می‌آموزیم؛ اما باید برای رواج این صنعت در دنیا مشارکت داشته باشیم. همان‌طور که می‌دانید هر هنری در یک منطقه خاص است و باید آن را ترویج داد. مسلما مردم هر منطقه، به هنری که در آنجا انجام می‌دهند، افتخار می‌کنند. زمانی باید آن هنر را به‌عنوان اصل انسانیت بین مردم مناطق دیگر ترویج دهیم.

در این مراسم، فرماندار مریوان نمونه‌ای از کلاش بافته‌شده توسط هنرمندان این منطقه را به ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی هدیه داد. این ارزیابان امروز از کارگاه‌های کلاش‌بافی در شهر مریوان دیدن کردند.

گیوه یا «کلاش» پاپوشی مقاوم است که در جوامع روستایی و شهرنشینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سادگی ابزار کار و در دسترس بودن مواد اولیه برای تولید آن و همچنین نیروی کار در دسترس، موجب رواج پیشه کلاش‌بافی در کردستان، بویژه در ناحیه اورامانات شده است.

ایران سه پرونده شهر سیرجان در کرمان برای گلیم شیرکی پیچ، مریوان کردستان به عنوان گیوه‌ (کلاش‌بافی) و همچنین روستای کلپورگان در سیستان و بلوچستان را به‌عنوان سفال به شورای جهانی صنایع دستی معرفی کرده است. به همین دلیل ارزیابان و بازرسان این شورا برای بررسی این پرونده‌ها به ایران سفر کرده‌اند.