رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الجمعة ۱۱ جماد ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Friday 13 December
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
تیر ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« خرداد   مرداد »
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  
  • یکشنبه 25 تیر 1396 - 12:27
  • کد خبر : 5540
  • مشاهده : 1001 بازدید
  • تیتر » س.ت » سینما
  • چاپ خبر : عکس اینستاگرام علی کریمی، هنرمند پیرانشهری را به دردسر انداخت

به گزارش بینەر به نقل از زریان، در روزهای اخیر یک حلقه فیلم به همراه یک تصویر از یک شهروند پیرانشهری که هر دو پای خود را از بالای زانو از دست داده است، در شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخد و گفته می شود وی کولبر است.

در یکی از این فیلمها، این شهروند پیرانشهری که «یونس فیضی» نام دارد در حالی نشان داده می شود که مشغول اسب سواری در یک منطقه کوهستانی است.

علی کریمی فوتبالیست بنام ایرانی نیز تصویر این شهروند پیرانشهری را در حالی که کیسه ای بزرگ را با کول خود حمل می کند، در صفحه اینستاگرام منتشر کرد و نوشت: «یک عکس یک بغض! همیشه مرغ همسایه غازه».

«یونس فیضی» در گفت وگو با خبرنگار کردپرس ضمن آنکه کولبربودن خود را تکذیب کرد، تصریح کرد: کولبری برای کسانی که از شرایط جسمانی مناسبی برخوردار هستند کاری سخت است و چگونه من که از هردو پای خود را از ناحیه زانو به بالا از دست داده ام می توانم کولبری کنم.

وی افزود: از آنجا که بنده با این شرایط جسمانی به کوهپیمایی، شنا و اسب سواری می پردازم، فیلمهای مستند متعددی از فعالیتهایم تهیه شده است و هم اکنون نیز در یک فیلم مستند داستانی به نام دایان به کارگردانی بهروز نورانی پور به عنوان بازیگر حضور دارم.

فیضی در ادامه گفت: متاسفانه یکی از این فیلمهای مستند و تصاویری از حضورم در این فیلم در فضای مجازی منتشر شده و گفته شده بنده کولبر هستم که کاملا کذب است و در حالی که من جانباز هستم و تحت حمایت بنیاد شهید قرار دارم اعلام شده که هیچ نهادی از من حمایت نمی کند که این امر هم کذب است.

وی در ادامه گفت: انتشار این تصاویر و فیلمها را به همراه کارگردان فیلم دایان از مراجع قانونی پیگیری می کنم.

«یونس فیضی» ٣١ سال عمر دارد که در سن ٥ سالگی به علت انفجار مین دو پای خود را از بالای زانو از دست داده است.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2901
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: