رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • الثلاثاء ۴ ربيع ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Tuesday 8 October
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
اردیبهشت ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« فروردین   خرداد »
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  
برای آلبوم «درفش کاویانی»؛

نشان ملی فردوسی به شهرام ناظری اهدا شد

به گزارش بینەر به نقل از فارس، همایش ملی بزرگداشت حکیم «ابوالقاسم فردوسی» و پاسداشت زبان پارسی با حضور تعدادی از شخصیت‌های علمی، فرهنگی، هنری و سیاسی کشور دیروز دوشنبه ۲۵ اردیبهشت در سالن اجتماعات علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد و نشان ملی فردوسی برای آلبوم صوتی و تصویری «درفش کاویانی» با صدای «شهرام ناظری» به آهنگسازی «فرید الهامی» و براساس اشعار حکیم «ابوالقاسم فردوسی»، اهدا شد.

در آلبوم «درفش کاویانی شهرام ناظری پس از سال‌ها و یکبار دیگر با ساز مقامی تنبور، حماسه‌سرایی (شاهنامه‌خوانی) کرده و در این اثر موسیقایی آواهای چند هزار ساله «هوره» و «مور» و همچنین مقام‌های باستانی تنبور را اجرا کرده است و موضوع آن در مورد یکی از داستان‌های شاهنامه فردوسی است که از ابتدا تا انتهای داستان، روایت‌گونه ارائه می‌شود.

تعدادی از قطعات آلبوم «درفش کاویانی» عبارتند از: آواخوانی (براساس آواهای باستانی هوره و مور)، پادشاهی ضحاک، تولد فریدون، تکنوازی تنبور، ضحاک در جستجوی فریدون (براساس مقام مجنونی و شاهنامه خوانی)، خروشیدن کاوه دادخواه، قیام کاوه آهنگر، کاوه آهنگر (براساس مقام سحری و شاهنامه خوانی)، برافراشتن درفش کاویانی (ضرب زورخانه و باستانی)، به بند کشیده‌شدن ضحاک در کوه دماوند توسط فریدون (نبرد نور و ظلمت)، نیایش (براساس مقام ساروخانی) و همچنین مقام جلو شاهی باستانی و سحری.

اعضای گروه موسیقی «فردوسی» در آلبوم صوتی و تصویری «درفش کاویانی» با صدای «شهرام ناظری» شوالیه آواز ایران عبارتند از: فرید الهامی ـ نوازنده تنبور، فرنود الهامی ـ نوازنده تنبور، مهراب اسرافیلی ـ نوازنده تنبور، آرمان دکه‌ای ـ نوازنده تنبور، پریسا کلهر ـ نوازنده تنبور، سعید نایب محمدی ـ نوازنده عود، صابر نظرگاهی ـ نوازنده دیوان، یونس پاکنژاد ـ نوازنده کمانچه، سینا علم ـ نوازنده کمانچه آلتو، نازلی بخشایش ـ نوازنده چنگ، فرهاد صفری ـ نوازنده سازهای کوبه‌ای ابداعی و ضرب زورخانه و شهریار نظری ـ نوازنده دف.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2835
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: