رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
آذر ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« آبان   دی »
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  
  • پنجشنبه 9 آذر 1396 - 00:47
  • کد خبر : 6101
  • مشاهده : 804 بازدید
  • تئاتر » تیتر » س.ت
  • چاپ خبر : انتخاب فاتح بادپروا به عنوان داور بیست و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان

به گزارش بینەر، منوچهر اکبرلو، فریبا چوپان نژاد و فاتح بادپروا داوران بخش خیابانی بیست و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان هستند. انتخاب هنرمند مریوانی ، فاتح بادپروا ، در حالی صورت می گیرد که مریوان به عنوان پایتخت تئاتر خیابانی جهان نام گذاری شده است و این انتخاب با توجه به پیشینه ی این هنرمند از ارزش زیادی برخوردار است.
بر اساس این گزارش و به نقل از روابط عمومی بیست و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، منوچهر اکبرلو متولد ۱۳۴۱ در تهران و نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر و پژوهشگر ایرانی است. اکبرلو دارای مدرک کارشناسی هنرهای نمایشی و کارشناسی ارشد پژوهش‌های هنری با گرایش تئاتر و سینما بوده و به عنوان مدرس دانشگاه، روزنامه‌نگار، منتقد، پژوهشگر، مترجم، نویسنده، ویراستار فعال است.
اکبرلو عضو ایرانی کانون جهانی منتقدان تئاتر وابسته به یونسکو، عضو و رئیس هیئت مدیره انجمن تئاتر کودک و نوجوان خانه تئاتر؛ از آغاز تا ۱۳۹۱ و عضو هیئت مؤسس بنیاد نمایش کودک است.
وی نویسندگی و کارگردانی آثاری چون شهر ما تهران، تولدت مبارک عمو هانس و قاب عکس دوستی را در کارنامه کاری خود دارد.
فریبا چوپان نژاد متولد ۱۳۴۵ از نجف آباد اصفهان، نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر از دیگر داوران بخش خیابانی است. وی در عرصه تئاتر کارهای بسیاری چون طراحی دکور، طراحی لباس، طراحی عروسک، طراحی نور، دوزندگی لباس، عروسک‌گردانی و عروسک‌سازی را نیز تجربه کرده است.
نمایش "علی کوچولو و خورشید خانم" "متجاوز" و نمایش " عصای جادویی بابام " از جمله کارهای چوپان نژاد است.
وی لیسانس هنرهای نمایشی خود را در سال ۱۳۷۰ از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران اخذ کرده و در سال های اخیر به داوری در جشنواره ها و تدریس در حوزه تئاتر پرداخته است.
فاتح بادپروا کارگردان و بازیگر تئاتر، دبیر دوازدهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان بوده و به عنوان هنرمند فعال تئاتر کشور از سوی مرکز هنرهای نمایشی در جشنواره فجر سال ۱۳۸۵ از وی تجلیل شد.
طراح و مسئول اجرای جشنواره‌های صحنه‌ای و خیابانی مریوان، نایب رئیس انجمن نمایش استان کردستان، ریاست انجمن نمایش مریوان، ۴ دوره داور بازبین جشنواره‌های خیابانی منطقه‌ای از دیگر مسئولیت های بادپروا در چندین سال گذشته بوده است.
وی نمایش های "دشمن مردم" نوشته هنریک ایبسن، "عادل‌ها" نوشته آلبر کامو، "هفت طبقه" نوشته حمیدرضا نعیمی و نمایش " ضیافت" نوشته بهرام بیضایی را در کنار چندین اثر دیگر کارگردانی کرده است.


بیست و چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان ۱۰ تا ۱۵ آذر با دبیری مریم کاظمی در همدان برگزار خواهد شد

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2762
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: