به گزارش بینەر، بهروز غریب‌پور در نامه‌ای به شرح زیر برای حسین علیزاده نوشت:

«هنرمند بزرگوار جناب علیزاده عزیز، بابت دو موضوع باید به شما تبریک بگویم نخستین تبریک بابت پیشگام شدن در شفاف‌سازی نظرتان و مسدود کردن راه بر کسانی است که دوستی میان هنرمندان را بر نمی‌تابند و از هیچ کوششی دریغ ندارند که جامعه موثر هنری را به جان هم بیاندازند.

دومین تبریک بخاطر دریافت جایزه هنری است که شما به حق دریافت کرده‌اید و همچون همیشه برای ایران و ایرانی‌ها و اکنون آسیائی‌ها مایه مباهات بوده و هستید؛ میدانم که وقتتان ذیق و درعین حال پر مشغله‌اید اما دعوت می‌کنم که از اُپرای عروسکی خیام دیدن فرمائید تا شاید خلق این آثار را صرفا به حساب محدودیت‌های فضای فرهنگی‌مان نگذارید.

چه بسا پس از دیدن این اُپرا و سایر اُپراهای عروسکی شما عزیز نوآور ترغیب بشوید که اثری برای اجرای عروسکی خلق بکنید اما نتیجه همان باشد که پیش از این فرموده‌اید بی‌تردید آیندگان بر من آفرین خواهند گفت که همچون شما در کنار مردمان سرزمینم مانده‌ام و «محدویت را به امکان» تبدیل کرده‌ام و قنبرک نزده‌ام و آه و ناله نکرده‌ام ترک وطن نکرده‌ام معتاد نشده‌ام بفکر خودکشی هم نیفتاده‌ام و گناه محدودیت‌ها را به گردن کسی نیانداخته‌ام و تا آنجا که مشیت الهی است بر همین سیاق زیر طاق باشکوه ایران عزیز در حد توانم نفس می‌کشم.

شما نیز چنین کرده‌اید و به همین دلیل به وجودتان می‌بالم.»