رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • الثلاثاء ۴ ربيع ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Tuesday 8 October
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
اسفند ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« بهمن   فروردین »
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  
در گفتگو با امید برجسته

همه شهر را گالری می کنیم

«امید برجسته» مدیر نگارخانه «فیل» در استان آذربایجان غربی و در شهر ارومیه است. وی که خود از فیلمسازان و عکاسان حرفه ای محسوب می شود، حدود ۲ ماه است که این نگارخانه را تاسیس کرده و سعی دارد با روشی جدید به سرنوشت دیگر نگارخانه های استان آذربایجان غربی و کشور دچار نشود. با وی گفت و گوی کوتاهی انجام دادیم.

از شیوه و کار جدیدی که در گالریتان انجام می دهید، بگویید؟
نوع شیوه و کار ما بر مبنای آموزش است. ما از تجارب اساتید صاحب نام کشور به وسیله برگزاری کارگاه ها در حاشیه برگزاری نمایشگاه‌های هنری استفاده می کنیم. یعنی از آنها دعوت می‌کنیم تا با برگزاری کارگاه های آموزشی چند روزه به هنرجویان و علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی کمک کنند. از سوی دیگر پخش فیلم های آموزشی را در دستور کار داریم. این روزها هم در حال ثبت نام برای کارگاه سینمایی «آلترناتیو» در سال جدید هستیم.
در حقیقت ما با هزینه های شخصی بار ناکارآمدی برخی از ارگان‌های اداری  را بر دوش می کشیم که در یک رخوت، دیوار بلندی به دور خود کشیده اند. در حقیقت ما گستره کارهایمان را بیشتر کرده ایم.
به ادامه حیات گالری «فیل» امیدوار هستید؟
به طور قطع خیر.اقتصاد هنر و اداره گالری به وسیله بخش خصوصی کار بسیار مشکلی است. ما در این ۲ ماه یک مهمانی فروش آثار هنری‌ برگزار کردیم و به سختی ۲۵ میلیون تومان از آثار هنری را به فروش رساندیم. در استان آذربایجان غربی و در کل کشور این کار هنری جا نیفتاده است و ما به نوعی خط شکن های این جنگ برای ادامه حیات هستیم. ‌سعی داریم گالری داری را به سمت مردمی شدن پیش ببریم.
ما سعی داریم همه شهر را گالری کنیم. ساخت یک لوکیشن به نام گالری مانند مغازه داری است، پس قصد داریم فروش آثار را به کافه‌ها، لابی هتل ها و دیگر مکان های عمومی ببریم تا فرهنگ خرید آثار هنری به زندگی مردم وارد شود. سعی کردیم آگاهانه قدم برداریم و به سرنوشت نگارخانه ها و گالری های دیگر استان که تعطیل شدند دچار نشویم. متاسفانه این طور فعالیت های هنری که ادارات و متولیان فرهنگی انجام می دهند به نوعی رفع تکلیف است و بازخورد کاملا مثبتی ندارد.

منبع: همشهری

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2835
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: