رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الأربعاء ۲۵ جماد أول ۱۴۴۶
  • 2024 Wednesday 27 November
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
اردیبهشت ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« فروردین   خرداد »
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

به گزارش بینەر، در آئین اختتامیه بیستمین جشنواره تئاتر دانشگاهی، سعدی محمدی با نمایش «تابستان» سه جایز‌ه‌ی برتر در بخش های بازیگری مرد، طراحی صحنه و کارگردانی را دریافت کرد. 

برپایه‌ی این گزارش در ابتدای مراسم که با حضور هنرمندان و بزرگان تئاتر برگزار شد از پروفسور کامیابی مسک نیز تجلیل به عمل آمد. سخنران این بخش دکتر قطب الدین صادقی بود که با مقدمه‌ای به بحث پیرامون اهمیت اساتید دانشگاه پرداخت.

صادقی در این باره گفت: معمولا در هر مراسمی که قصد تقدیر از هنرمندان را دارند، نخستین انتخاب بازیگران هستند، چرا که بازیگران بیشتر از سایر عوامل نمایش به چشم می آیند و البته کمترین دانش و اگاهی را دارند. پس از آن نویسنده ها و کارگردان ها قدر می بینند که رنج بیشتری در تولید یک نمایش می برند، اما متاسفانه آخرین گروهی که برای تقدیر به سراغ شان می رویم، اساتید دانشگاه هستند.

وی تاکید کرد: بدا به حال جامعه ای که دانشگاه های ضعیف دارد و استادهای دانشگاه های آن، بی سواد هستند. چه بد که من استادی را می شناسم که ترجمه‌ی دانشجویانش را به نام خود می زند و یا استادی که ترجمه ی یک مقاله ی بین المللی را در مقدمه ی کتاب خود آورده و با افتخار از آن سخن می گوید.

این چهره‌ی برجسته‌ی دانشگاهی درباره‌ی پروفسور کامیابی مسک اظهار کرد: ایشان، مردی خودساخته بوده و هیچکس به او چیزی پیشکش نکرده است. تحصیلاتِش در بالاترین سطح و در معتبرترین دانشگاه هاست. او گام به گام پیشرفت مشروع داشته و بر چیزی که می داند مسلط است. روش تدریس خاص ایشان، موجب ارتباط موثر با دانشجویان بوده و هست. از همه‌ی این صفت ها بزرگ تر این است که او رابطه ی انسانی سالم را با دانشجویان برقرار می کند و همه ی چیزی که می داند را در اختیار شاگردانش قرار می دهد.

در ادامه ی مراسم برگزیدگان ین جشنواره به شرح زیر مورد تقدیر قرار گرفتند:

 

بخش تجربه‌های اجرا:

تندیس و دیپلم افتخار به حسین توازن‌زاده برای نمایش «نرگس» اهدا شد.
در این بخش قرار بود تنها از یک کار تقدیر شود اما در شور نهایی با توجه به ظرفیت بازیگران نمایش «نرگس»، لوح تقدیر این بخش به نقش آفرینان این نمایش اهدا شد. همچنین طی مشورتی که با مدیرکل هنرهای نمایشی انجام گرفت، نمایش «نرگس» به کارگردانی حسین توازن‌زاده برای حضور در جشنواره سی و ششم جشنواره تئاتر فجر به دبیر بعدی این جشنواره پیشنهاد شد.

 

بخش برگزیده جشنواره‌ها:

در این بخش دیپلم افتخار و تندیس به مرتضی محمدی برای نمایش «مناقشه» اهدا شد.

 

بخش نمایشنامه‌نویسی:

لوح تقدیر نفر سوم به طور مشترک به حسین برفی نژاد برای نمایشنامه «مکان، تهران» و نیما نادری برای نمایشنامه «بیماری» اهدا شد.
لوح تقدیر نفر دوم در این بخش به میلاد غلامی برای نمایشنامه «فانوس» اهدا شد.
تندیس و دیپلم افتخار نیز به مهین بهزادی برای نمایش «وقتی با بودا روبرو شدی بودا رو بکش» اهدا شد.

 

بخش طراحی صحنه:

لوح تقدیر این بخش به سجاد امیر مجاهدی برای نمایش «قضیه» اهدا شد.
دیپلم افتخار و تندیس به سعدی محمدی برای نمایش «تابستان» اهدا شد.

 

بخش جلوه‌های ویژه بصری:

لوح تقدیر این بخش به نمایش «آقا محمدخان» اهدا شد.

 

بخش بازیگری مرد:

در این بخش پانته‌آ پناهی‌ها و نوید محمدزاده با تشویق فراوان از سوی دانشجویان، برای اهدای جوایز روی صحنه حاضر شدند.
لوح تقدیر نفر سوم این بخش به کامبیز منصف برای نمایش «رویای کولی آشفته» اهدا شد.
لوح تقدیر نفر دوم  به امیر شمس برای نمایش «مجلس مختلف‌خوانی همین امروز» اهدا شد.
همچنین دیپلم افتخار و تندیس به سعدی محمدی برای نمایش «تابستان» اهدا شد.

 

بخش بازیگری زن:

لوح تقدیر به بیتا عزیز اقلی برای نمایش «u+263f» اهدا شد.
لوح تقدیر نفر دوم در این بخش به راشین دیدنده برای نمایش «بی مرگی» اهدا شد.
همچنین تندیس و دیپلم افتخار به صبا ایزدپناه برای نمایش «کار خانگی» اهدا شد.

 

بخش متن:

لوح تقدیر به صبا نجاتی برای نمایش «مجلس مختلف‌خوانی همین امروز» اهدا شد.
دیپلم افتخار و تندیس به پریسا میرعلی برای نمایش «u+263f» اهدا شد.

 

بخش کارگردانی:

لوح تقدیر به پریسا میرعلی برای نمایش «u+263f» تقدیم شد.
لوح تقدیر به نرگس بهروزیان برای نمایش «کار خانگی» تعلق گرفت.
همچنین تندیس و دیپلم افتخار نیز به سعدی محمدی برای نمایش «تابستان» اهدا شد.

 

در پایان این مراسم نیز نمایش‌های «کار خانگی»، «تابستان»، «مجلس مختلف خوانی»، «قضیه» و «u+263f» به عنوان پنج اثر برگزیده بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی برای حضور در جشنواره سی و ششم تئاتر فجر پیشنهاد شدند.

بیستمین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران به دبیری مهدی گمار از ۱۵ الی ۲۳ اردیبشهت ماه در تهران برگزار شد.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2885
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: