کیهان نوشت: چند روز قبل در یک اقدام نامعمول و بی‌سابقه، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا (اسکار) اسامی ٧٧٤ عضو جدید خود را اعلام کرد که در میان آنها نام چند ایرانی هم به چشم می‌خورد.

این در حالی است که براساس قوانین آکادمی تا همین چند سال پیش، علنی نمودن اسامی اعضا، معمول نبود و مشخص نمی‌شد هر سال چه تعداد و چه کسانی به اعضای این آکادمی اضافه شده یا از آن حذف می‌شوند. اما پس از بحران‌های اخیر آکادمی در چالش با اتهامات نژادپرستی و زن‌ستیزی، تقریبا از سال گذشته با اعلام ٦٨٣ نفر‌، این رسم شکسته شد و اعلام شد که در طول سال‌های گذشته نیز به طور متوسط سالانه، حدود ١٣٠ نفر به این اعضا اضافه شده‌اند.

اما شگفتی دیگر، اسامی کسانی است که به نام سینماگر ایرانی در زمره اعضای جدید قرار دارند. اسامی که در میانشان از چهره‌های معتبر و قوی سینمای ایران خبری نیست!

قوانین آکادمی برای عضو جدید حاکی از آن است که به جز معرفی شدن از سوی دو عضو قبلی آکادمی، وی بایستی حداقل یک «موفقیت درخشان» در کارنامه سینمایی یک دهه اخیر خود داشته باشد. اما اغلب کسانی که به عنوان سینماگر ایرانی در فهرست فوق معرفی شده‌اند نه تنها در یک دهه اخیر موفقیت یا اثر درخشانی در فعالیت‌های سینمایی خود ندارند، بلکه کل کارنامه سینمایی‌شان زیر علامت سوال است!

مثلا هنگامه پناهی، یکی از سر حلقه‌های محافل بهایی در اروپا که همکار کمپانی‌هایی مانند «ممنتو» (تهیه‌کننده فیلم‌هایی مثل «فروشنده» و «گذشته») و یکی از لابی‌های اصلی جشنواره‌های جهانی بوده، تنها یک فیلم «مسافران دره انار» در سال ١٣٧٠ را در کارنامه فعالیت سینمایی خود دارد (که به نظر نمی‌آید در خود ایران هم کسی فیلم یاد شده که مربوط به ٢٦ سال پیش است را به خاطر داشته باشد!). البته او که آثاری همچون فیلم ضد ایرانی «خورش آلو با مرغ» را تولید کرده، به عنوان تهیه‌کننده به آکادمی اسکار دعوت شده، اما هیچ فیلمی به عنوان اثر وی که علت دعوتش را توجیه نماید، در وب‌سایت اسکار ذکر نشده است!!

یا نازنین بنیادی، فرد دیگر این فهرست، به جز حضور در نقش‌های دست چندم و کوچک فیلم‌های غیر معروف (مثلا یک زن افغانی در یک صحنه فیلم «جنگ چارلی ویلسون» یا نقش کوتاهی در نسخه اخیر «بن هور» که شکست خورد و یا فیلم ضد ایرانی «رقصنده صحرا») تنها یک نامزدی انجمن بازیگران، آن هم درمیان ١٥ بازیگر سریال «هوم لند» را بدست آورده است!! و البته در کنار هادی قائمی در مرکز بین‌المللی حقوق بشر در ایران به مستندسازی موارد نقض حقوق بشر در ایران جهت اعمال تحریم‌های بیشتر اقتصادی مشغول است.

یا بهمن قبادی، از فراریان پس از فتنه ٨٨ که حتی در خود دعوت‌نامه آکادمی نیز هیچ‌یک از آثار ١٠-١٥ سال اخیرش مورد استناد قرار نگرفته است! مثل رخشان بنی‌اعتماد، از دیگر همراهان فتنه ٨٨ که او نیز به خاطر  آثار دو دهه پیش خود دعوت شده است!

گلشیفته فراهانی بازیگری که پس از خروج از کشور بیشتر به خاطر تصاویر و فیلم‌ها و نمایش‌های مستهجن، مورد توجه محافل آن سوی آب قرار گرفت نیز از جمله علل دعوتش به آکادمی، فیلم «درباره الی» ذکر شده که در آن نقش چندان مهمی برعهده نداشت! و بالاخره محمد رسول‌اف از دیگر محکومان فتنه ٨٨ که اخیرا از لابی دگرباشان و همجنس‌گرایان و بهاییان در جشنواره کن، جایزه‌ای هم بدست آورد، برای فیلم فتنه‌گرانه قبلی‌اش یعنی «دستنوشته‌ها نمی‌سوزند» به آکادمی دعوت شده که موفقیت چندانی در عرصه‌های جهانی نداشت! (یعنی فیلم اخیرش، «لِرد» که بسیار رویش مانور داده شد، از جمله علل این دعوت نیست!)

اما در میان این دعوت‌شدگان دو عنصر مشترک وجود دارد؛ اول اینکه هیچ موفقیت درخشان سینمایی در سطح جهانی‌ (حتی در همین اسکار) نداشته‌اند و بعضا به دلیل ضعف آثارشان، حداقل در یکی دو دهه اخیر از جرگه سینما خارج شده‌اند! و دوم اغلب در ماجرای فتنه ٨٨، نقش فعالی داشته و یا از فراریان وطن به شمار می‌آیند! در واقع لازم بود آکادمی اسکار، این ویژگی مهم را در زمره علل دعوت آنها ذکر می‌کرد!