رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
آذر ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« آبان   دی »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930  
  • سه شنبه 16 آذر 1395 - 13:32
  • کد خبر : 2549
  • مشاهده : 734 بازدید
  • س.ت » سینما
  • چاپ خبر : نخستین اکران مستند «صدای سکوت» در سه بخش جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت
با روایت‌ تکان‌دهنده عکاسان ایرانی از جنایات جنگی و بمب‌های شیمیایی؛

نخستین اکران مستند «صدای سکوت» در سه بخش جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت

فیلم مستند بلند «صدای سکوت» به کارگردانی «پناه برخدا رضایی» در نخستین اکران خود در سه بخش مسابقه ملی، مسابقه بین‌الملل و مسابقه شهید آوینی جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت به نمایش در می‌آید.

 

به گزارش بینەر و به نقل از برنا، فیلم مستند بلند «صدای سکوت» بە کارگردانی «پناه برخدا رضایی»؛ روایت تکان‌دهنده عکاسان ایرانی از جنایات جنگ، بمب‌های شیمیایی و… در نخستین اکران خود در سه بخش مسابقه ملی، مسابقه بین‌الملل و مسابقه شهید آوینی در دو سانس مختلف از جمله؛ در ساعت ۱۹:۳۰ امروز سه‌شنبه ۱۶ آذرماه جاری در سالن شماره  ۴ پردیس سینمایی چارسو و همچنین در ساعت ۱۵:۴۵ روز پنجشنبه ۱۸ آذرماه جاری در سالن شماره ۱ پردیس سینمایی چارسوی تهران در دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» روی پرده می‌رود.
 
«پناه برخدا رضایی» که تاکنون در حدود ۱۳۰ جشنواره داخلی و خارجی حضور داشته و جوایز معتبری برای سینمای ایران به دست آورده است؛ در مورد شیوه پرداختش در مستند «صدای سکوت» گفت: ساخت مستند «صدای سکوت» با نگاهی انسانی از دغدغه‌های همیشگی من بود و از آغاز مراحل پژوهش تا پایان فیلمبرداری در غرب کشور، جنوب ایران، عراق و مراحل پس از تولید آن، مجموعاً ۳ سال به طول انجامید. زیربنای مراحل ابتدایی پژوهش، از منابع تحقیقات کتابخانه‌ای و میدانی شکل گرفت و در ادامه، با دیدن  عکس‌ها و راش‌های کمتر دیده شده جنگ، قدم‌های آغازین تحقیقات را برداشتیم.
 
وی در مورد مراحل و مکان‌های فیلمبرداری مستند «صدای سکوت» همچنین گفت: فیلمبرداری این فیلم در مقاطع مختلف سال‌های ۹۴و ۹۵ در غرب کشور، جنوب ایران و اقلیم کردستان عراق توسط «مهدی رضایی» انجام گرفت و در تصاویر بازسازی و امروزی نیز، تمام تلاش خود را بر قابل باور و مستندبودن اثر به کار گرفتیم.
 
رضایی در مورد تدوین مستند بلند «صدای سکوت» گفت: تدوین این فیلم، توسط «کامران جاهدی» حدود یک سال به طول انجامید؛ این تدوینگر، با حجم بسیار خیره کننده‌ای از راش‌ها با چندین دوربین فیلمبرداری و تصاویر امروزی، آرشیوی، عکس‌ها و …  مواجه بود تا «صدای سکوت» را تدوین کند.
 
کارگردان فیلم «صدای سکوت» در مورد دیگر مراحل فنی این مستند بلند اظهار داشت: صداگذاری این فیلم توسط «آرش قاسمی» انجام گرفت که باند صوتی «صدای سکوت» را قابل تأمل و تعمق نموده و «احسان واثقی» نیز در مرحله تصحیح رنگ و نور، کمک شایانی بر یکدست بودن فضای بصری فیلم داشته است.
 
عوامل فیلم مستند بلند «صدای سکوت» عبارتند از: پژوهشگر و کارگردان: پناه برخدا رضایی، تصویربردار: مهدی رضایی، تدوین: کامران جاهدی، صداگذاری و ترکیب صدا: آرش قاسمی، صدابردار: علیرضا محمدی، تصحیح رنگ و نور: احسان واثقی، مشاور رسانه‌ای: منصور جهانی، تهیه‌کننده: پناه برخدا رضایی، محصول: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2882
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: