رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
خرداد ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« اردیبهشت   تیر »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

در پی کمپین "سینمای شهر من کجاست" که برای ساخت سینما در شهرهای کورد نشین برپا شده است برخود دیدم تا  نگاه مختصری به ویژگیهای فنی سالنهای سینما داشته باشم و ضرورت رعایت استانداردهای یک سالن امروزی را یادآور شوم. برخی سینماهای موجود نیز به خاطر فاصله از تکنولوژی و انتظارات امروزی مخاطبان، فقط با […]

در پی کمپین "سینمای شهر من کجاست" که برای ساخت سینما در شهرهای کورد نشین برپا شده است برخود دیدم تا  نگاه مختصری به ویژگیهای فنی سالنهای سینما داشته باشم و ضرورت رعایت استانداردهای یک سالن امروزی را یادآور شوم. برخی سینماهای موجود نیز به خاطر فاصله از تکنولوژی و انتظارات امروزی مخاطبان، فقط با نمایش فیلم روی پرده نام سینما را یدک میکشند. این نوشتار سعی در روشن نمودن مولفه های فنی در سالن تاریک سینما را دارد تا 

   عوامل تاثیر گذار در لذت بردن از دیدن فیلم، در سینما را معرفی نماید.

لابی:

 در بدو ورود به سینما وجود لابی و فضای انتظار ضروریست. لابی مکانی برای تجمع اولیه مردم قبل از ورود به سالن و یا سالنهای نمایش فیلم است که در آن سرویسهای اطلاع رسانی  و رفاهی به شرکت کنندگان ارائه میشود. گذشته از آن مکانی برای تعاملات اجتماعی بین مردم قبل از ورود به سالن اصلی است. وجود لابی موجب ارتقا نظم و امنیت سینما می شود و از عوامل تاثیرگذار در ماندگاری یک رویداد فرهنگی بشمار می رود.

دکور و نور پردازی دکوراتیو:

در سالنهای سینما بیشتر به جنبه های عملکردی دکور پرداخته میشود و از بکار بردن رنگهای روشن و مصالح لوکس و طراحیهای خیره کننده برخلاف سالنهای اجتماعات اجتناب میگردد. طراحی رنگ و دکور سالن سینما باید به گونه ای باشد که تمرکز تماشاچی را بر روی پرده متمرکز نماید و از انعکاس نور هنگام نمایش فیلم جلوگیری کند. پوشش بدنه باید عایق و جاذب صوت باشد تا فضای آکوستیکی مناسبی را برای پخش صدای فیلم فراهم آورد. یادآور میشود که تمام مصالح به کار رفته بهتر است تا حد امکان ضد حریق بوده و قابلیت شعله وری نداشته باشند. نحوه قرارگیری نورهای دکوراتیو در سالن سینما به گونه ایست که هنگام نمایش فیلم ضمن حفظ فضای تاریک، پله ها و مسیر های عبوری به سمت دربهای خروج را مشخص نماید. دربها خروجی هم مانند تمام سالنهای اجتماعات به طرف بیرون باز شود تا در هنگام بروز حوادث احتمالی، هجوم جمعیت موجب بسته شدن آنها نگردد.

چیدمان و آرایش صندلیها:

   چیدمان صندلیها با توجه به وضعیت سن و پرده نمایش، دربهای ورود و خروج و تسهیل رفت و آمد حضار طراحی میگردد و هیچگاه نباید نظم و آرایش آن را قربانی ظرفیت زیاد نمود. در یک چیدمان صحیح امکان خروج راحت از سالن در حین نمایش فیلم، امکان خروج اضطراری در زمان حادثه، تسهیل رفت و آمد معلولین و افراد کمتوان در نظر گرفته میشود.

صندلی سینمایی:

   صندلی سالنهای سینما ویژگیهایی دارد که هیچگاه یک صندلی معمولی را نمی توان جایگزین آن نمود. طراحی ارگونومیک که به بدن کمک میکند دو تا سه ساعت مداوم با کمترین خستگی وضعیت نشستن را حفظ کند. پوشش یکدست پشتی از ناحیه گردن تا پشت زانوها، استفاده از فومهای قطور با تراکم زیاد و وجود دسته صندلیهای کاربردی، علاوه بر پوشیدگی و احساس راحتی در فرد، میتواند پشتیبانی کننده حالات مختلف نشستن  در طول زمان نمایش باشد.

تهویه: 

   وجود یک سیستم تهویه کارآمد، بدون صدا و طراحی شده بر اساس ظرفیت پذیرش سالن از الزامات سالنهای سینما است. سیستمهای تهویه در سینماها معمولا به صورت بسته میباشد و با جلوگیری از اتلاف انرژی هوای سالن را تصفیه نموده و آن را تازه نگه میدارند.

سیستم صوتی:

   صدا در سالنهای مسقف میتواند کاملا کنترل شده باشد. وجود مولفه های آکوستیکی در معماری داخلی سالن و استفاده از سیستم صوتی مناسب که اجزای آن هماهنگ با یکدیگر و با توجه به چیدمان و فضای سالن طراحی و انتخاب شده باشد، همگی در رساندن صدای صحیح به تماشاچیان تاثیر گذارند. امروزه در سالنهای سینما سیستمهای صوتی قادر به پخش صدا به صورت شفاف و تفکیک شده میباشند و نقش مهمی در انتقال حس فیلم به مخاطب را دارند.

سیستم پخش تصویر:

   با پیشرفت تکنولوژی در سالهای اخیر و عرضه کیفیتهای بالای تصویر دیجیتالی و همچنین استفاده از کامپیوتر در خلق صحنه ها و افکتهای تصویری فیلمهای اکشن، تخیلی و تاریخی، به تدریج استفاده از دوربین فیلم برداری و آپارات های پخش فیلم منسوخ گردید و به جای آن سیستمهای تصویر برداری دیجیتال و ویدیوپروژکتور های بزرگ با قابلیتهای سینمایی جایگزین شده است. در نحوه ارسال فیلم به سینما نیز با استفاده از  سرورهای سینمایی میتوان فیلمهای روز را در سینماهای مختلف کشور به طور همزمان اکران نمود. این روش علاوه برحفظ کیفیت تصویر و صدای فیلم، هزینه های زیادی را نیز نسبت به سابق، برای سینماها صرفه جویی نموده است.

با تقدیم احترام

شهاب کمانگر

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2672
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: