همچنانکه در گفته های قبلی بیان شد ، تاریخ و اهمیت عکاسی آشکار و واضح است ، مسئله اصلی جایگاه عکاسی در بین مردم است ، استناد به عکس یکی از اصلی ترین شواهد قابل قبول در محاکم و محافل است.چراکه بی واسطه بیانگر واقعیتی مکث شده است.

حال آنچه در این بین مطرح میشود دیدگاه عکاس و تفکر آن و میزان دخالت آن در کار است ، تصور کنید در یک رویداد و یا منظره پیش رو ، چند نفر همزمان عکاسی می کنند ، و همگی با یک نوع دوربین و لنز به مثابه ابزار ، مجهز هستند.

آیا بازخورد آنها از آنچه در پیش روی خود می بینند ، یکی خواهد بود؟ قطعا پاسخ منفی است، چراکه هریک از آنها از منظر خود و تفکرات خود به آن نگاه می کنند، پس اینجا این سئوال پیش می آید آیا عکس تنها بازگو کننده واقعیتی خشک و بی روح است ؟

اینجا هم جواب منفی است ،عکس روح دارد ، محتوی دارد ، احساس دارد ، وجود دارد ، دارای بار ایدئولوژیکی و تفکرات خاصی است ، پس هر عکاس ، همچون هر شخص دیگری در اجتماع دارای خط فکری و ایدئولوژیکی خاصی است که دخالت آن قطعا تاثیرگذار خواهد بود و این دخالت هم خواسته یا ناخواسته گریزناپذیر است.

آنچه که ما از آن بعنوان سبک و امضاء هنری اسم می بریم همین مسئله است که عکاس ، تفکرات خود را در عکس دخالت می دهد ، این تفکرات بوسیله زاویه نگاه و کادربندی در عکس اعمال میشود.

در همین راستا ، آژانسها ، خبرگزاریها و بنگاه های عکس و خریداران عکس نیز به نوبه خود در جریان محتویات عکس دخیل هستند چراکه هریک از آنها سمت و سوی فکری خاص خود را دارند.

اینجاست که باز هم اهمیت عکس از پیش بیشتر آشکار میشود ، چراکه در دنیای رسانه ها و به عبارتی جنگ نرم که امروز بسیار مورد توجه کشور های ابرقدرت است ، بهترین وسیله عکس است ، چراکه عکس زبان مشترک همه مردم در هر جای دنیاست.

در دنیای امروز که قدرتها به رسانه مسلح شده اند و صفحه نخست همه آنها با عکسهای پرقدرت آذین بسته اند ، جایگاه عکاسی بسیار حائز اهمیت است و تاثیرگذار.

سرعت انتشار تصاویر در هرلحظه در همه جای دنیا چنان قدرتی به عکس بخشیده که وظیفه و رسالت عکاسی را دوچندان می کند.

اما با همه تفاسیر و واقعیتهای یاد شده ، تعهد عکاسی و اخلاق عکاسی همانند قانونی نانوشته عکاسان را موظف و مکلف به رعایت مسائل زیادی می کند.

به سخنان نخست برمیگردیم آنجا که چند نفر عکاس به طور همزمان و شرایط یکسان از یک موضوع یکسان عکاسی می کنند ، حال متوجه شدیم که هریک از آنها در پشت دوربین خود ، زاویه دید و تفکر خاص خود یا سفارش دهندگان خود را دارند.

با تمام این تفاسیر هستند عکاسانی که به صورت آزاد کار می کنند و دیدگاه آنها سفارشی و دلخواه هیچکدام نیست و بی طرفانه است اگر چه شخصا باید بگویم بازهم نمیتوان گفت بی طرفانه است.

چون واضح و آشکار است که هر عکسی با هر کادر و زاویه حتما نگرش و تفکراتی را در خود حمل می کند هر چقدر هم ادعا کنید که بی طرفانه است ، چون این عکاس است که دکمه شاتر را بر اساس تصمیماتی در لحظه فشار می دهد.