آنچه قبلا گفته شد مقدمه ای بر اهمیت عکاسی بود و اینکه عکاسی و عکس تا چه میزان در زندگی ما نقش دارد. در مسئله عکاسی و اهمیت آن به صورت کلی مطالبی بیان شد و اکنون عکاسی را در شاخه ها و رشته های مختلف آن باید جست.
در گذشته که عکاسی اختراع شد و جای خود را به سرعت در دنیای هنر باز کرد، آنچه مورد توجه بود ثبت تصویر بود از همه موضوعات پیش رو، از اشخاص، فضای پیرامون و مناظر تا اینکه به مرور با رشد همزمان عکاسی، گرایش های مختلف عکاسی شکل گرفتند.
طبیعت، ورزشی، معماری، مستند، فتوژورنالیست، زیر آب، فضا، تبلیغاتی، صنعتی و …
آنچه حائز اهمیت است در یک نگاه، همه شاخه های عکاسی، مستند محسوب میشوند چرا که در آینده میتوان به آنها استناد کرد.
در نظر بگیرید بعد از ٥٠ سال یا بیشتر بخواهند در مورد پوشش گیاهی، نوع درختان، میوه ها، انواع مصالح بکار رفته در ساختمانها، سبک زندگی ها، مراسمات، مناسبات، آداب و رسومات، اعتقادات و … حتی آب و هوا!
پس می بینیم عکس قابل استناد و ارزشمند است در هر شاخه ای که باشد.
اما اینکه امروز در چه رشته ای فعالیت داشته باشیم و کدام ژانر در اولویت قرار دارد، کاملا شخصی و به توانمندی و سلیقه ما بستگی دارد.
عکس دارای دوگانگی زمانی خاصی است، سرعت شاتر، زمانی در مقیاس ثانیه است یعنی مبنای آن ثانیه و کسری از آن است، یعنی عکاسی در کمتر از ثانیه و تصمیم گیری کردن، و حاصل این تصمیم سریع، عکس است.
نکته قابل تامل اینست که عکسی که در کمتر از ثانیه گرفته میشود بعد از گذشت زمان طولانی سال ها و دهه ها و بیشتر چنان ارزشمند میشود که گویی صندوقچه اسرارست. این از اعجاز هنر عکاسی به حساب می آید.
در یک نگاه دریافتیم که تصمیم امروز ما چقدر حائز اهمیت است، پس در هر ژانر و شاخه ای از عکاسی که باشی، لازم است بسیار آگاهانه و با دقت عکس بگیریم.
عکسها جان و قدرت حرکت در ماورأ را دارند.
زمانی که عکسهای خودتان، که در ١٥ سال و یا پیشتر گرفته اید نگاه می کنید بلافاصله و به طور ناخودآگاه از نظر زمانی به همان لحظه خواهید رفت و همه حس ها و فضا و تجربه آن لحظه را به یاد خواهید آورد، گویی آنجایید و یا بهتر بگوییم گویا آن لحظه با همه حس و حال و افرادش در مکان و زمان با جزئیات و رویدادها ثبت و حبس شده اند.
گرچه امروز فرآیند عکاسی مثل گذشته نیست و بسیار ساده تر و همه گیر شده است اما از ارزش آن هیچ نکاسته است و برعکس با فراگیر شدن عکاسی، جای خود را در همه سطوح جامعه باز کرده و همین امر باعث شده مردم در مقابل دوربین واکنش غیر طبیعی نشان ندهند.