رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الخميس ۲۷ ربيع ثاني ۱۴۴۶
  • 2024 Thursday 31 October
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
آذر ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« آبان   دی »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930  

امروزه عکاسی بعنوان یکی از مطرح ترین هنرها در جهان جایگاه ویژه ای دارد و جزء جداناپذیری از زندگی روزمره شده است و این برهمگان روشن است. در ده سال گذشته با پیدایش و رشد تکنولوژی و همزمان با آن فراگیر شدن ارتباطات، جهشی عظیم در ارتقاء و گسترش دامنه عکاسی روی داده است . […]

امروزه عکاسی بعنوان یکی از مطرح ترین هنرها در جهان جایگاه ویژه ای دارد و جزء جداناپذیری از زندگی روزمره شده است و این برهمگان روشن است.
در ده سال گذشته با پیدایش و رشد تکنولوژی و همزمان با آن فراگیر شدن ارتباطات، جهشی عظیم در ارتقاء و گسترش دامنه عکاسی روی داده است .
عکس و عکاسی در همه ژانر ها و بخش های آن از طبیعت تا خبری دارای اهمیت و جایگاه ویژه هستند و هر کدام به نوبه خود و در جای و زمان مناسب، تاثیر خود را خواهند داشت، این امری بدیهی و روشن است .
برای روشن شدن جایگاه عکس و اهمیت عکاسی تنها کافیست متصور شویم که یک روز هیچ عکاسی عکس نگیرد و خروجی بنام عکس نداشته باشیم، چه در دنیای حقیقی، چه در دنیای مجازی.
بیلبوردهای تبلیغاتی، مدارک شناسائی، سایت ها و خبرگزاری ها، روزنامه ها  و نشریات، کتابهای درسی از ابتدایی تا سطوح بالا  و … همه اینها به سادگی از اعتبار ساقط خواهند شد، اینجاست که عکس قدرت و جایگاه خود را نمایان می کند .
عکس، محصول عکاس است، در طبقه بندی های معتبر وقتی ما از عکس صحبت می کنیم منظور در سطح حرفه ای آن است و تاثیرات آن در لحظه مورد نظر است (صرف نظر از مسئله نوستالژیک آن و استناد به آن بعنوان مرجعی تاریخی) .
امروزه با فناوری گوشی های همراه همه شاهد آن هستیم که فرآیند گرفتن عکس فراگیرتر از معنای کلمه شده است، اینجا نیز آنچه مد نظر است عکس در قد و قواره حرفه ای آنست و عکاسی و عکس و عکاس بصورت یک تخصص مورد تاکید است.
عکاس در نگاه کلی کسی است که عکس می گیرد و صاحب و مالک حقوقی آن است .
پس در اینجا نیز باید ارزش گذاری شود و طبقه بندی قائل شویم و این بار این شخصیتها و افراد نیستند که داوری می کنند، این بار عکس است که معرف عکاس  میشود، پس می بینیم که عکس چه قدرت و اقتداری دارد و این ویژگی باعث شده تا در بین دیگر هنر ها، عکاسی جایگاه نخست که نه بلکه جایگاه ویژه داشته باشد، به گونه ای که در نظر بگیرید الفبای سینما در هر حد و اندازه ای که باشد، عکاسی است.
آنچه در اینجا بیان شد گوشه ای از قابلیت ها و ارزش های هنری  و جایگاه عکاسی و عکس در جامعه بود و این یادداشت اولین قدم در مسیر بیان ارزشهای عکاسی است .

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2858
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: