رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
آبان ۱۳۹۶
ش ی د س چ پ ج
« مهر   آذر »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930  

هنوز لاشه های تانکهای عراقی تنها وسیله آراستن کوههای سربلندت بود

هنوز سایه لاشخورهای داعش در دو قدمیت بود و نفسهایشان را میشد شمرد.
هنوز بلوطهای سوخته ات بوی بمب شیمیایی میدهند
هنوز پای بچه های روستاها روی مین ها جا می مانند
هنوز لاشه های خمپاره های بعثی در گوشه وکنارت سرک میکشند

هنوز قلبت خون است
هنوز بیکاری درد مردان مردت است که سربلندی مرام همیشگی شان را از کوههای بلندت به ارث بردند
هنوز بوی برنوی فرنگیس خاتون در هوای نمناک پاییزیت به مشام میرسه
هنوز تنگه مرصاد کابوس رژه دشمن را از سر برون نکرده
هنوز نعره پهلوانهایت در کوهای بلندت بازتابش را میشود شنید هنوز داستانهای حماسی مردان مقاومت در دومین شهر مقاوم ایران که نامش همیشه درتاریخ گم بوده ورد زبان است
هنوز چهچهه شهرام ناظری ها دل نوازست و غریبانه های حمید حمیدی همیشه جاوید بر سیروان طنین می افکند
هنوز هم صدای نوای حسن زیرک است که کرماشان شاری شیرینم را می خواند و صدای تیشه فرهاد در بیستون و دالاهو میپیچد
هنوز پاهای مردان و زنان تنگه حاجیان نمیلرزد
هنوز تنگه شهیرحاجیان وعده گاه غرش شیرانی چون شیرودی است پاوه هنوز مقاومت میکند البته نه به ابعاد دروغ فیلم چ

هنوز کسی مذاکره میکند نه به بلوف مذاکره چ در قبرستانی متروک

هنوز مردمانش کولبریشان با گلوله رنگین میشود و نانی که هرگز به خانه نمیرسد
هنوز نوزادی در گهواره نوید پوران درخشنده شدن میدهد
هنوز ندای تنبور سید خلیل در نی زار های ثلاث باوه جانی می تازد

هنوز پیرشاریار عروسی میگیرد و دف و تنبور به هم میرسند
هنوز که هنوز است ندای یارسانی ها در خانقاهای صحنه ودالاهو و کرند انعکاس زندگی میدهد
هنوز کفن استاد بزرگ رمان مرحوم درویشیان زرد نشده
بازو باز این سرزمین فرهاد را آبستن دارد و شیرین در گهواره طاق بستان
هنوز زاگرس سیاه پوش سردر گریبان نبرده که لرزه بر طنینش افکنده شد و همه رویای خوش ایستادگی و مقاومت و هنر و زیبایی را به یک باره به تلی خاک بدل کرد تا بار دیگر به تو بگوید که زاگرس همیشه قهرمان با بیستون و دالاهو و حاجیان و دهها کوه سربلند دیگرت که ستون برآسمان ایرانم زده اند
انگار هیچ اتفاقی جدید نیست و کسی برای روزنامه پیام تسلیتی نمی فرستد .
با همه این توصیف هایت سرت همیشه بلنده و بلند خواهد ماند ودمت همیشه گرم
تو دژ محکم وتابلوی همیشه ماندگار مقاومتی تو نماد بزرگی و مردانگی هستی پس گریه نکن که اشک ریختن هنر مردان نیست همیشه سربلند بمان که به ورقهای تاریخ قسم وگواه که مصیبت یار دیرین و رفیق همیشگیت بوده تا بوده همین بوده و خوشا به رفیقی چون تو که رسم رفاقت را میدانی. پس سربلند بمان که این دوست دیرین باز مهمان لولی وش مغمون هرشبت خواهد بود.
کرمانشاه همیشه جاویدم سرت بلند ای مرد و دمت گرم.

تیرداد-بیست و سوم اردیبهشت ماه نود و شش

 

—————————————————————————————————————————————————-

انتشار مطالب، مقاله ها و نظرات مخاطبین الزاما به معنای تأیید و یا عدم تأیید محتوای آن توسط تحریریه بینەر نیست.

 

 

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2641
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: