رفتن به بالا

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • الخميس ۵ جماد أول ۱۴۴۶
  • 2024 Thursday 7 November
    -١٨(°C)
    وزش باد (mph)
    فشار (in)
    محدوده دید (mi)
    اشعه فرابنفش -
    رطوبت (in)
گاه‌شمار تاریخ خورشیدی
شهریور ۱۳۹۵
ش ی د س چ پ ج
« مرداد   مهر »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

صبح جمعه بعد از کنسرتی که پنجشنبه در کرمانشاه داشتیم، به سمت تهران راه افتادیم و چه مبارک که سفر ما هم‌زمان شد با آمدن «استاد شجریان» به کشور؛ این بازگشت را باید به فال نیک گرفت و هرکدام از ما ایرانی‌ها وظیفه داریم آن را به همدیگر تبریک بگوییم. پس اول از همه من […]

صبح جمعه بعد از کنسرتی که پنجشنبه در کرمانشاه داشتیم، به سمت تهران راه افتادیم و چه مبارک که سفر ما هم‌زمان شد با آمدن «استاد شجریان» به کشور؛ این بازگشت را باید به فال نیک گرفت و هرکدام از ما ایرانی‌ها وظیفه داریم آن را به همدیگر تبریک بگوییم. پس اول از همه من از طرف خودم و گروه کامکارها، بازگشت «خسرو آواز ایران» به سرزمینش را تبریک و تهنیت می‌گویم. از سوی دیگر مانند ‌میلیون‌ها ایرانی که استاد شجریان را می‌شناسند و با صدایش، زندگی کرده‌اند، آرزو می‌کنم و امیدوارم این بازگشت، با سلامتی ایشان همراه شود و هرچه زودتر بتوانند بهبودی لازم را کسب کنند. این آرزو، نه آرزوی من، بلکه آرزوی تمام مردم ایران است که هم‌زمان با بازگشت ایشان به کشور، خبرهای خوشی بشنویم و آن خاطرات تلخ را به فراموشی بسپاریم.
یکی از بزرگ‌ترین خاطرات بد و تلخی که در سال‌های گذشته، نه فقط همراه من، بلکه همراه بسیاری از هنرمندان متعهد ایران بوده و ضربه جبران‌ناپذیری بر ما روا داشته، قطع صدای ایشان از دنیای کنسرت‌ها و رسانه‌های کشور بوده است؛ محروم‌کردن بیش از ٩٥ درصد از ایرانی‌ها از صدای ایشان، ضایعه‌ای بود که اکنون امیدواریم خبر خوش بازگشت‌شان، آب پاکی روی آن بریزد، اگرچه بعید می‌دانم مردم هنردوست کشورم، این رخداد تلخ را هیچ‌گاه فراموش کنند.
«استاد محمدرضا شجریان»، کسی است که آوازها و ترانه‌هایش در دل بیشتر مردم کشورمان جاودانه شده و جاودانه خواهد ماند. زحماتی که ایشان برای مردم این کشور کشیدند، بر هیچ کسی پوشیده نیست و طبعا بسیاری از آمدن چنین چهره‌ای به وطنش، سرشار از شوق می‌شوند.
در این میان فقط یک آرزو می‌ماند و آن‌هم آرزوی شنیدن دوباره صدای این هنرمند ارزشمند از تمام رسانه‌های کشور و از سر‌گیری کنسرت‌های‌شان است. مطمئن هستم عشق مردم ایران به موسیقی، یک عشق جهان‌شمول است و کسی نیست موسیقی ایران را که آمیخته با صوت تلاوت آیات قرآن و ضرباهنگ مراسم‌های مذهبی بوده، دوست نداشته باشد، به همین دلیل روز بازگشت ایشان قطعا روز جشن و سرور مردمی است که با صدای خسرو آواز ایران زندگی کرده‌اند و زندگی خود را ساخته‌اند. سلامت جسم و صلابت صدای ایشان را آرزومندم.

 

هوشنگ کامکار

منبع: روزنامه شرق

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

سریال نون.خ و مساله ی زبان !

این نقد سریال نیست. حتی نقد آن چیزی که مطرح می شود نیز ممکن است نباشد. بیشتر بیان مساله و اشتراک گذاری سوالی است که شاید برخی از فیلمسازان و حتی تئاتری های کوردستان نیز با آن مواجه باشند. از این رو از زبان ساده تر و خودمانی تری نیز برای نوشتار استفاده می کنم. چند روزی است که سریال تلویزیونی «نون. خ» از شبکه ی یک سیما پخش می شود. داستان این سریال که از همان الگوی سریال پایتخت پیروی می کند ، این بار در یکی از مناطق کوردستان اتفاق می افتد. فارغ از اینکه مکان داستان بیشتر شبیه به روستاست و معلوم نیست چرا سازندگان اصرار دارند آن را شهر معرفی کنند، و یا اینکه در جمع اهالی روستا نیز یکی از بازیگران فارس است و بسیار روان فارسی صحبت می کند و معلوم نیست چرا به تنهایی او فارسی را اینگونه صحبت می کند و سایرین به شکل دیگر؛ اما حضور بازیگران بومی منطقه و حضور موسیقی کوردی در سریال، از ویژگی های خوب آن به حساب می آید. اما آنچه بحث اصلی این نوشتار است مسئله ی زبان است. چیزی که از روز اول پخش سریال ذهنم را به خود مشغول کرد اما ترجیح بر آن شد تا لااقل بعد از پخش چند قسمت مسئله طرح شود. امروز که واکنش توییتری برخی از مردم نسبت به مسئله ی زبان بکار رفته در این سریال را دیدم، زمان طرح مسئله را مناسب تشخیص دادم. زبان کوردی، اگر چه دارای واژگان مشترک با زبان فارسی است و حتی بنا به اظهار نظر بسیاری از کارشناسان این دو زبان هم ریشه هستند و هر کدام در جغرافیای خود تغییرات زمانی و کاربردی و خود را پیدا کرده است، با این حال این، زبان کوردی، زبانی کاملا مستقل با دستورات گرامری خاص خویش است و لهجه محسوب نمی شود. از این رو تولید یک اثر ملی در کوردستان با حضور شخصیت های کورد، با تولید یک سریال در اصفهان و یا یزد و شیراز و... تفاوت زیادی دارد. چرا که این لهجه های فارسی شیرازی و اصفهانی ولو به صورت غلیظ و با کلمات خاص منطقه نیز ادا شود، نهایتا منظور خود را به مخاطب عمومی منتقل می کند. در سریال نون.خ همه ی کاراکترها -تا این جای قصه- کورد هستند. پس طبیعتاً باید با یکدیگر کوردی حرف بزنند و لزومی به استفاده از زبانی که نه فارسی است و نه کوردی،  ندارند. این امر به ویژه در مناطق کورد زبان که اهمیت خاصی به زبان مادری میدهند بسیار خودنمایی خواهد کرد.  اگر داستان این سریال در نقاطی دیگر از ایران که به دلایل مختلف ، برخی خانواده ها ترجیح داده اند با کودکانشان به جای زبان مادری با زبان ملی صحبت کنند، ساخته می شد، کمتر مسئله ی زبان خودنمایی می کرد و می شد کاراکترهای فیلم را از این خانواده ها معرفی کرد و به راحتی مسئله را توجیه نمود، اما در تمامی شهرهای کوردزبان، مسئله ...

جدیدترین خبرها

وعده گاه مسئولین

روز شمار عنوان وعده
2865
روز گذشته
آیا سینمای مهاباد دوباره بازگشایی می شود؟
css.php
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: